Historia komiksowego Wiedźmina

Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego to bohater, który nie tylko stał się ikoną polskiej fantastyki ale także od prawie dwóch dekad pełni rolę flagowego produktu eksportowego polskiej popkultury, który zaczął żyć własnym życiem. Na podstawie jego przygód, które obecnie zamykają się w ośmiu tomach, powstał nie cieszący się zbytnią popularnością film kinowy i serial telewizyjny z Michałem Żebrowskim, serial i film anime Netflixa, gry planszowe i karciane, słuchowiska oraz trzy niezwykle popularne na całym świecie gry komputerowe ze studia CD Projekt RED. Stworzono też kilka komiksów, o których więcej dowiecie się z poniższego tekstu.

Wiedźmin

(scen.: Maciej Parowski, Andrzej Sapkowski. Rys.: Bogusław Polch)

W latach 1993-1996 na łamach serii „Komiks” wydawanej przez Prószyński i S-ka ukazało się sześć albumów. Pięć z nich to wierne adaptacje opowiadań Sapkowskiego wydawanych w kolejności chronologicznej („Droga bez powrotu”, „Geralt”, „Mniejsze zło”, „Ostatnie życzenie”, „Granica możliwości”), a ostatni pt. „Zdrada” to autoryzowana adaptacja tekstu, który nigdy nie został spisany. Traktuje on o młodzieńczych latach Geralta trenującego na zabójcę potworów i stanowi swego rodzaju genezę bohatera. Motywy z tego albumu wykorzystano później w serialu i w filmie z Michałem Żebrowskim. Seria cieszyła się wówczas uznaniem czytelników, ale z dzisiejszej perspektywy mocno się zestarzała. Ciężko jest przebrnąć przez toporną narrację i rozwlekłe dialogi a kreska Bogusława Polcha już nie jest tą samą czystą i precyzyjną, znaną z „Funky Kovala”. W 2015 r. całość wydano w formie jednego zbiorczego tomu.

Wiedźmin

(scen. Krzysztof Korzeniak. Rys. Krzysztof Korzeniak i inni)

W latach 2000-2001 na łamach magazynu Krakowskiego Klubu Komiksu „KKK”, w numerach od jedenaście do czternaście, ukazywała się w odcinkach autoryzowana przez Sapkowskiego kolejna adaptacja opowiadania „Wiedźmin”. Całość zamknęła się w dwudziestu czterech stronach rysowanych przez dziewięciu rysowników (Krzysztof Korzeniak, Mateusz Skutnik, Mariusz Macheta, Mariusz Zabdyr, Rafał Sacha, Sławomir Daniec, Przemysław Truściński, Nikodem Cabała, Robert Adler) i nigdy nie doczekała się samodzielnego wydania.

Wiedźmin: Racja Stanu

(scen. Michał Gałek. Rys. Arkadiusz Klimek)

Wydana w 2011 r. jako dwuczęściowa opowieść w ramach magazynu „Komiksowe Hity”, „Racja Stanu” stanowiła samodzielną, niezależną historię, będącą marketingowym produktem wspierającym grę „Wiedźmin 2: Zabójcy królów”. Nie była to adaptacja żadnego tekstu Sapkowskiego, ale nie da się nie zauważyć, że jej trzonem było debiutanckie opowiadanie autora. Graficznie oba zeszyty wzorowane były na projektach z gry CD Projekt RED, ale estetyką bardziej przypominają francuskie mainstreamowe komiksy fantasy. W USA komiks został wydany w formie cyfrowej jako „The Witcher: Reasons of State”.

Wiedźmin (seria Dark Horse)

(scen. Paul Tobin, Bartosz Sztybor, Aleksandra Motyka. Rys. Joe Querio, Piotr Kowalski i inni)

Na mocy kontraktu wydawnictwa Dark Horse z wydawcą gier o Wiedźminie, CD Projekt RED, Biały Wilk otrzymał własny komiksowy cykl w USA, rozgrywający się wokół fabuły „Wiedźmina 3: Dziki Gon”. Scenarzysta Paul Tobin dostał wolną rękę i stworzył własne autorskie opowieści (z wyjątkiem “Dzieci lisicy”, które luźno oparł na wątku z “Sezonu burz”) i był wspierany przez różnych rysowników (m.in. Piotra Kowalskiego). Czwarty tom, pt. “Córka płomienia” stworzył polski zespół w osobach Aleksandry Motyki (scenariusz) i Marianny Strychowskiej, a od tomu piątego scenariusze pisze Bartosz Sztybor. Seria powstaje od 2014 r.

Wiedźmin: Rachunek sumienia

(scen. Michał Gałek. Rys. Arkadiusz Klimek)

Krótki powrót Michała Gałka i Arkadiusza Klimka w 2015 r. do świata Wiedźmina wiązał się z premierą “Serc z kamienia”, dodatku do gry “Wiedźmin 3: Dziki Gon”. Ponownie otrzymujemy historię z motywem polowania na podmiejskiego potwora, ale nieco bardziej rozbudowaną o wątki polityczne i historię Verger, miejsca w którym rozgrywa się akcja. Komiks ukazał się jedynie w wersji cyfrowej i można go pobrać za darmo po zarejestrowaniu kopii trzeciej części gry na gog.com lub steam.

The Witcher: Ronin

(scen. Rafał Jaki. Rys. Hataya i inni)

Pierwsza, oficjalna alternatywna wersja Geralta z Rivii, przygotowana w formie antologii przez Rafała Jakiego (scenariusz) i grupę japońskich artystów (Hataya, Akiramela, Akira Mitsusawa, Hanzo). Geralt przedstawiony jest tutaj jako japoński wojownik przemierzający Kraj Kwitnącej Wiśni i walczący z yokai i oni, czyli demonami i potworami znanymi z japońskiego folkloru. Kolekcjonerska wersja albumu ufundowana przez Kickstartera, a wydana w 2022 r., zawiera opowieść “Ronin” oraz trzy dodatkowe krótkie historie (“Lisie wesele”, “Mordownia”, “Prawo niespodzianki”). Wersja podstawowa albumu zawierać będzie wyłącznie główną historię.

Wiedźmin (adaptacje Dark Horse)

(scen. Jacek Rembiś. Rys. Jonas Scharf)

Kolejna seria koprodukcji Dark Horse Comics i CD Projekt RED to już komiksowe adaptacje opowiadań Andrzeja Sapkowskiego. Pierwszym jest “Ziarno prawdy” do scenariusza Jacka Rembisia, z rysunkami Jonasa Scharfa.

PROJEKTY ANULOWANE

Historia komiksowego Widźmina to także kilka świetnie zapowiadających się projektów, które z różnych przyczyn nie doczekały się realizacji. Pierwszym z nich jest „Wiedźmin” szykowany ponownie przez Macieja Parowskiego z rysunkami Przemysława „Trust” Truścińskiego, który zaprojektował tę postać i wiele innych elementów świata do pierwszej gry wydanej w 2007 r. Prace nad tą wersją komiksu rozpoczęły się pod koniec 2006 r. i miały zakończyć się na sześciu albumach po pięćdziesiąt plansz, wspierających kampanię marketingową CD Projekt RED. Fabularnie seria miała być adaptacją opowiadań „Miecz przeznaczenia”, „Kwestia ceny” i „Coś więcej”, a wizualnie bazować na grze komputerowej. Ambitny plan zakończył się równie szybko jak się rozpoczął, a do dzisiaj krąży wiele plotek na temat skasowania serii. Na osłodę pozostało kilka plansz i projektów, które dają jako takie pojęcie o  wizualnym zamyśle serii. Jako ciekawostkę, warto dodać na marginesie, że Trust jest też autorem Wiedźmina, będącego symbolem Centrum Komiksu i Narracji Interaktywnej w Łodzi.

Z kolei w styczniu 2009 r. Marek Oleksicki (rysownik “Bradla” i “Ekspozytury Rygor”) ponownie rozpalił wyobraźnię fanów twórczości Sapkowskiego publikując na swoim blogu kilka plansz z Geraltem, sugerujących, że mamy do czynienia z adaptacją „Krwi Elfów”. Projekt był jeszcze bardziej tajemniczy niż ten z 2006 r. Prawdopodobnie miała to być reaktywacja serii dla CD Projekt RED, ze scenariuszem Macieja Parowskiego i nowym rysownikiem w osobie Oleksickiego. Z nieznanych przyczyn prace zostały zawieszone na prośbę wydawcy, mimo że artysta deklarował chęć współpracy. W tym przypadku również pozostało kilka plansz do wglądu.

A na deser niezwykle krwawy i pełen ekspresji animowany przerywnik do gry „Wiedźmin 2: Zabójcy królów” w wykonaniu Jakuba Rebelki, który uzmysławia jak mógłby wyglądać komiksowy „Wiedźmin” w 2011 r. w wykonaniu tego niesamowitego artysty.