„Postapo” jako przykład postapokalipsy w rodzimym wykonaniu cenię bardzo, uznając, że to fabuła najbardziej celująca w estetykę i wydźwięk „Drogi” McCarthy’ego. Nieprzerysowana, daleka od typowej, postapokaliptycznej pulpy rodem z „Mad Maxa i tworów pokrewnych. Skupiona na człowieku. Najnowsza odsłona serii – „Jacy jesteśmy?” – tylko potwierdza, że Gizicki mocno ciąży w scenariuszu ku wydźwiękowi wspomnianego klasyka nurtu, z jednoczesnym umiejętnym …
Czytaj dalejTag Archives: Krzysztof Małecki
Postapo, tom 3: Są łatwe i trudne wybory – realizmu upadku ciąg dalszy [recenzja]
W gatunku postapokalipsy doprawdy niewiele można wymyślić oryginalnego. Większość prób, mających na celu wyrwanie się ze schematu kończy się albo nadmiernym przerysowaniem, albo zbyt odległym odejściem od ram gatunkowych (kto pamięta powieściowe „Korzenie niebios” Tullio Avoledo z „UM2033”, ten zrozumie). Co nie znaczy jednocześnie, że nie da się napisać nic dobrego, opartego wciąż na wąskim – jak by nie patrzeć …
Czytaj dalej