Tag Archives: fantasy

“Smoczy rycerz” to chyba najbardziej zaskakujący komiks ostatnich miesięcy, bo zupełnie rozjeżdża się z oczekiwaniami czytelnika. Bardziej ciekawa jest tu cała historyczna otoczka dotycząca jego powstania, niż komiksowa fabuła wyraźnie skierowana do młodszego czytelnika.  Rodzaj wahania przed lekturą poczułem widząc wcześniej przykładowe plansze komiksu utrzymane w klimacie young adult. Jednak zapowiedź, według której “Smoczy rycerz” należy do świata Króla Artura …

Komiksowy “Wiedźmin” to już stały punkt w ofercie Egmontu. A od czasu gdy za scenariusze opowieści o Geralcie odpowiada Bartosz Sztybor, czyta je się z prawdziwą przyjemnością i z coraz większym podziwem. Siódmy tom komiksowego “Wiedźmina” zaskakuje lżejszą w klimacie okładką. Tym razem to  nie żadne strachy, zmory, czy dylematy na poważnie, tylko trójka bohaterów narysowanych cartoonową kreską, spośró których …

Drugi tom spin-offu “Coś zabija dzieciaki” to najbardziej wymagająca czytelniczej koncentracji odsłona świata wymyślonego przez Jamesa Tyniona IV. Łatwo można pogubić się w fabule “Szkarłatu” zwłaszcza w momentach, kiedy jawa na dobre zaczyna mieszać się z koszmarem bądź wyobraźnią głównego bohatera komiksu.  Mini uniwersum Jamesa Tyniona IV powstało ledwie kilka lat temu a już zdążyło namieszać na komiksowym rynku. O …

Na trzeci tom “Ksiąg magii” w ramach Sandman Uniwersum musieliśmy czekać ponad półtora roku. A po szybkiej lekturze trochę żal, że to już koniec przygód młodego czarodzieja Tima Huntera – przynajmniej pod szyldem stworzonego przez Neila Gaimana projektu. Komiksy z Sandman Uniwersum to jedna z najbardziej ślamazarnie wydawanych przez Egmont serii. Kiedy wychodzi któryś kolejny tom ledwo pamiętamy, co się …

Na drugi tom spin-offu “Baśni” nie musieliśmy czekać długo. Jack wraca na strony opowieści o nim samym, nie wyciągając żadnej nauki ze swoich wcześniejszych przygód. I z tych kolejnych raczej też nie wyciągnie.  Pomysł, żeby Jacka Hornera uczynić bohaterem samodzielnej serii ma w sobie posmak geniuszu. Ta właśnie postać, w porównaniu z innymi, kluczowymi bohaterami oryginalnej serii teoretycznie nie ma …

Czwarty tom “Krasnoludów” to ponownie wciągająca i zarazem rozbudowana historia, oparta na dramatycznych przeżyciach tytułowego bohatera – Oorama z Bractwa Wykluczonych. “Krasnoludy” to seria, która jak na razie prezentuje się lepiej od  “Elfów” i utrzymuje solidny, równy poziomem. Z każdym tomem pogłębiany jest  również świat przedstawiony, który robi się coraz spójniejszy, choć wciąż mamy problem z chronologicznym umiejscowieniem wydarzeń, nawet …

“Przekleństwo Czarnych Elfów” to być może najważniejsza i zarazem najkrótsza jak dotąd opowieść ze Świata Akwilonu, przedstawiająca bardzo ciekawy wycinek francuskiej serii fantasy. Za scenariusz “Przekleństwa Czarnych Elfów” odpowiada nie byle kto, bo Christophe Arleston, twórca innej fantastycznej krainy, czyli Troy, na którą składają się różne, wydawane od dawna przez Egmont tytuły. Być może francuski scenarzysta jest tak zapracowany, że …

“Kapucyn” to wyglądająca na bardzo śmieszną bardzo smutna i zarazem mocno szalona opowieść. Jej źródła tkwią w legendach arturiańskich, jednak traktuje je w bardzo wybiórczy i dowolny sposób. Głównie po to, by za sprawą wyobraźni autorki komiksu, podążyć w zupełnie nieprzewidywalnym kierunku.  W reklamowych zajawkach, wydawnictwo Nagle Comics porównuje “Kapucyna” do “Donżona”, “Adventure Time” i monty pythonowskiego “Jabberwocky’ego”. Podczas lektury …

Wygląda na to, że ósmy integral “Conana” to zarazem ostatni tom opowieści powstałych niegdyś pod szyldem Dark Horse Comics, zanim prawa do bohatera powróciły do Marvela. Dlatego nie liczmy na jakieś fabularne podsumowanie – zostawiamy bohatera na tytułowym szlaku krwi, tuż po kolejnej przygodzie i zapewne tuż przed następną.  Jak ten czas leci! W 2004 roku, czyli tuż po premierze …

W trzecim tomie serii o krasnoludach ze Świata Akwilonu wreszcie dostajemy całkiem konkretne informacje na temat historii świata przedstawionego. Choć z drugiej strony, niniejsza odsłona jest jednocześnie przeładowana tekstem aż do przesady.  Dwa wcześniejsze tomy “Krasnoludów” pozostawiły po sobie dobre wrażenie i w obydwóch dostaliśmy bardzo podobną historię. Wynikało z niej, że przedstawiciele tytułowej rasy nie mają łatwo, prowadzą pełne …