Tag Archives: Wydawnictwo Lost in Time

Już sam tytuł albumu – „Excalibur. Kroniki” – wskazuje całkowicie czytelny trop dla odbiorcy, w jakim kierunku zmierza scenariusz Jeana-Luca Istina. Jednak to, co jest oczywistością, okazuje się też budzić uzasadnione obawy o samą opowieść. Ile już bowiem mieliśmy historii budowanych na podwalinie legend arturiańskich? I czy można liczyć jeszcze na jakąś oryginalność w tym względzie? Otóż – jak pokazuje …

„Miasto” duetu Juan Giménez i Ricardo Barreiro zachwyca rozmachem kreacji bezimiennej metropolii, jednocześnie wpisując się epizodycznymi historyjkami z podróży po tytułowym mieście w specyficzny styl narracji komiksowej lat 80-tych. Odczytywane dzisiaj, „Miasto” może nieco trącić myszką przez swoją pretekstową, epizodyczną narrację, w ramach której nie ma zbyt wiele przestrzeni na rozwinięcie poszczególnych opowieści odcinkowych. Kolejne odsłony Miasta, jego – jakże …

„Cienie z Thule” już na okładce obiecują howardowską opowieść spod znaku magii i miecza. I dokładnie to ofiarowują w trakcie lektury, w dodatku okraszone lovecraftowskimi nawiązaniami, nie tak znów nachalnymi, jak przyzwyczaiła nas do tego popkultura. Literatura i komiks (po trochu także film) nauczyły się w niemożebnym stopniu odmieniać Lovecrafta przez przypadki. A ta wszechobecność mitologii Cthulhu w popkulturze chwilami …

„Miasto latarni” skusiło mnie swoją steampunkową, mocno wiktoriańską estetyką. I choć pierwszy tom mocno nadwyrężył moje zaufanie – ze względu na tendencyjny rys fabuły i znaczące nielogiczności – to drugi niejako ratuje sytuację, sprawiając, że wciąż chcę poznać zakończenie tej nietuzinkowej historii. Byłem nastawiony bardzo optymistycznie do tego komiksu przede wszystkim ze względu na gatunkowy sztafaż i estetykę graficzną samej …

„Legendy Zachodu” to kolejny już western w wydawniczym portfolio Lost In Time, a zarazem drugi tom niniejszej serii. I choć zdawać by się mogło, że gatunek ten powoli odchodzi w zapomnienie, okrywszy się złą sławą przeinaczanej boleśnie historii, to jednak kolejne publikacje z tego nurtu – wskazujące na jego popularność w Europie Zachodniej, ale i u nas w Polsce – …

Drugi tom zbiorczy „Przysięgi” cechuje większy fabularny mistycyzm, niż miało to miejsce w części pierwszej, bardziej zorientowanej na martinowskie fantasy o dworsko – politycznych spiskach. I godnie wieńczy opowieść, która zachwyca – szczerze – bardziej w warstwie graficznej. Zwłaszcza że udało się uniknąć grafikowi pewnych potknięć z tomu pierwszego. Już okładka tomu zwiastuje, czego w kwestii rysunku możemy się spodziewać. …

Dieter Lumpen to awanturnik i prawdziwy „niebieski ptak”. Ima się rożnych prac, często balansując na krawędzi legalności. Nie tyle szuka przygód, co one same go znajdują. A on poddaje się tym prądom losu, jakie nim targają, nieustannie szukając swojego miejsca. To bardzo ciekawa postać, która wszak balansuje na granicy nie tylko prawa, ale też moralności. Nie waha się sięgać po …

Jean Dufaux to scenarzysta komiksowy, specjalizujący się w historiach sensacyjnych, jak i historycznych sagach, balansujących często na pograniczu fantastyki. A ostatnio na polskim rynku jesteśmy rozpieszczani pokazem jego talentu właśnie w tym drugim gatunku. Scream Comics wydaje choćby świetną serię „Giacomo C.” do jego scenariuszy, a Lost In Time wpierw zaprezentowało imponującą historię w serii „Łupieżcy Imperiów”, by, idąc za …

Każdy miłośnik komiksowego medium wie, że z wielką mocą wiąże się wielka odpowiedzialność. Ale co w sytuacji, kiedy nagle każdy człowiek na Ziemi otrzymuje wielką moc? Bez czasu na przyswojenie wspomnianej prawdy? I z opcją spełnienia tylko jednego, konkretnego życzenia? Pytaniem, jakie się nasuwa, nie jest: co może pójść nie tak? Wiadomo, że wszystko. Na takim koncepcie fabularnym posadowił swój …

Polubiłem się z Trentem, przyznaję. Choć po pierwszym odcinku zbiorczego wydania komiksowej serii od duetu Rodolphe i Leo nie było to takie oczywiste. Przygody konstabla kanadyjskiej Królewskiej Policji Konnej – Philipa Trenta – rozpoczynają się opowieścią dość przewidywalną i oczywistą w całym scenariuszowym zarysie. Nazbyt przewidywalną, by mocniej przykuć uwagę i zaintrygować. Ale zaletą zbiorczego wydania jest fakt, iż od …