Tag Archives: fantastyka

Nie będę ukrywał – “Wzór na szczęście” z Timof Comics kupił mnie okładką, łączącą popularną, komiksową manierę antropomorfizacji zwierzęcych bohaterów z matematyczną tematyką. Co wyszło z tej intrygującej mieszanki?  Od czasu, kiedy wyszedł u nas “Maus”, czy “Blacksad”, stało się jasne, że zabieg tworzenia fabuł, w których występują wyjątkowo ludzcy w zachowaniu zwierzęcy bohaterowie może przynieść bardzo wymierne jakościowe efekty. …

“Mury Samaris” to pierwszy tom cyklu “Mroczne Miasta”, który wydawnictwo Scream Comics zaczęło publikować w 2019 roku. W ten sposób mamy już (prawie) komplet jednej z najważniejszych i najlepszych serii komiksu frankofońskiego. Polski cykl wydawniczy “Mrocznych Miast” okazał się zatem równie zakręcony jak sama seria Benoita Peetersa i Francoisa Schuitena. Scream Comics zaczął w 2019 roku  od drugiego tomu, czyli …

“Junkyard Joe” to druga odsłona uniwersum stworzonego przez Geoffa Johnsa. To komiks mniej obszerny i mniej efektowny niż “Geiger”, ale też podkreślający własną odrębność i zarazem tematyczną rozciągliwość świata wymyślonego przez scenarzystę kojarzonego głównie z superbohaterami z DC Comics.  Wspomniany wyżej “Geiger” był opowieścią potapo z fabuła rozgrywającą się w połowie dwudziestego pierwszego wieku. W tym komiksie Geoff Johns wysyłał …

O najnowszym komiksie Daniela Clowesa w zasadzie nie powinno się pisać – trzeba go przeczytać i przeżyć. A próby zinterpretowania “Monici” to jak kluczenie po mocno wyboistej, estetyczno-znaczeniowej drodze. Ledwie zdołamy się gdzieś wspiąć, by już za chwilę stamtąd spaść. “Monica” wita nas zjawiskową kolorystycznie okładką z melancholijną kobietą na rozgwieżdżonym tle. I takiej Moniki, niczym z marzenia, z długimi …

Są w popkulturze takie przypadki, kiedy w danym dziele fabuła schodzi na drugi plan i nagle najważniejsze i najbardziej działające na odbiorcę staje się to, jak dany produkt został wykonany. “Luther Strode” to wzorcowy przykład takiej artystycznej, bezkompromisowej wizji, dzięki której komiks Justina Jordana i Tradda Moore’a można śmiało określić mianem popkulturowego fenomenu. Jakieś przykłady, które potwierdziłyby powyższą tezę? Najszybciej …

Trzeci tom “Niewidzialnych” to rodzaj fabularnego przełamania, co potwierdza w dosyć gorzkim posłowiu Grant Morrison. Jeśli właśnie od tego momentu seria miała być bardziej przyjazna czytelnikowi, to tylko wyszlo jej na dobre. Nie wszystko złoto co Vertigo można powiedzieć, kiedy ma się już za sobą te najważniejsze tytuły ze słynnego imprintu DC. Dla jednych przereklamowana będzie seria “100 naboi”, dla …

„Poszukiwacze z Drzewoświata” to fantastyczny powrót do „starej” fantastyki, którą zaczytywałem się (nie ja jeden), mając lat -naście. Dawno temu, gdzieś w latach 90. I dużo z ducha tamtych utworów znalazło się również w tym komiksie od Wydawnictwa Lost In Time. A to nie jedyna jego zaleta. Przyznaję, wiele dzieł popkultury oceniam przez pryzmat sentymentu do literacko – emocjonalnych doświadczeń …

W zbiorczym wydaniu komiksu Jeana Dufaux i Martina Jamara, to co paranormalne ściera się z kipiącą pod pozornie spokojną powierzchnią, lawiną społecznych emocji. Rezultatem jest niekoniecznie idealna pod każdym względem, ale z pewnością epicka w swych rozmiarach, historyczna przygoda. Fabuła „Łupieżców Imperiów” zabiera nas do Francji 1870 roku, która krok za krokiem zmierza ku druzgocącej klęsce w wojnie z Prusami. …

„Plot Holes” to całą pewnością jeden z najsympatyczniejszych komiksów tego roku. To również kickstarterowy projekt coraz popularniejszego u nas Seana Murphy’ego, w którym  twórca ów w zaskakujący sposób dał wyraz swojej miłości do literatury popularnej. Sean Murphy to już powszechnie uznany twórca komiksowy, który spełnia się artystycznie jako rysownik z własnym, oryginalnym stylem, którym imponował choćby w “Tokyo Ghost”, z …

Kolejny tom “Mrocznych Miast” ponownie przynosi estetyczną, wizualną ucztę, ale także kilka zaskoczeń. Tym razem fabuła rozgrywa się w miejscu, które już wcześniej poznaliśmy, a jej bohaterowie, to nasi dobrzy znajomi z poprzednich tomów.  “Teoria ziarnka piasku” wita nas bardzo charakterystyczną, inną niż we wszystkich poprzednich tomach warstwą graficzną. I wcale nie chodzi tu  styl rysowania Francoisa Schuitena, tylko o …