Gorący temat

Umbrella Academy, tom 2: Dallas – perfekcja [recenzja]

Pierwszy tom “Umbrella Academy” był niebywale odświeżającym doświadczeniem, głęboko osadzonym w popkulturze, pulpie i ogromnych zasobach kreatywności. A drugi tom jest jeszcze lepszy.

Gerard Way w niebanalny sposób pokazał, że opowieści o superherosach mogą być czymś więcej niż odtwarzanym w kółko schematem. W “Suicie apokalipsy” wprowadził na scenę dysfunkcyjną, patchworkową rodzinę z ciekawymi mocami, a przeciwstawił im wroga w postaci muzyki i jej personifikacji. Akcję osadził w niby naszym, ale jednak zupełnie odmiennym świecie, gdzie część zasad została wypaczona. W “Dallas”, drugim tomie serii, ten świat jest nadal rozwijany w nieprzewidywalnych kierunkach, a wrogiem członków Akademii są nie tylko osobliwi strażnicy czasu, ale członkowie familii. Way w oryginalny sposób zmierzył się z mitem zabójstwa Kennedy’ego, perfekcyjnie dopasowując to wydarzenie to szalonej konwencji serii. Z wciąż żywych teorii spiskowych ulepił bardzo sensowną fabułę, w której podróże w czasie, wizyty w zaświatach (teoria na ich temat zadowoli chyba każdą frakcję religijną) czy naziści z wzbudzającymi dreszcze głowami pluszaków wydają się być nie mniej prawdopodobnym rozwiązaniem. 

Żywe tempo narracji i dziwaczne pomysły to wciąż wyznacznik serii. Sporo tu absurdu, czarnego humoru, z pozoru nie przystających do siebie elementów, świetnej dynamicznej akcji i wzorowo poprowadzonych relacji między bohaterami. Dodatkowo wszystko jest nasączone miłością do pulpy i podane w lekki, sprawny sposób. Dzięki temu z czytania “Dallas” płynie najprawdziwsza przyjemność, którą nasilają jeszcze ilustracje gabriela Ba – pełne ekspresji, dynamizmu, szaleństwa i kresek dalekich od wszelkich standardów. “Umbrella Academy” to wciąż perfekcyjna alternatywa dla wszelkiej maści komiksów z DC i Marvela.

Umbrella Academy #2: Dallas. Scenariusz: Gerard Way. Rysunki: Gabriel Ba. KBoom 2020

Ocena: 9/10

Paweł Deptuch

Redaktor, publicysta, autor kilku opowiadań i scenariuszy komiksowych. W latach 2004-2010 redaktor naczelny portalu Carpe Noctem. Od 2006 r. współpracuje z miesięcznikiem Nowa Fantastyka, a w latach 2018/2019 z polską edycją magazynu Playboy, gdzie pisał o nowych technologiach. Publikował też w zinach (Ziniol, Biceps) i prasie specjalistycznej (Czachopismo, Smash!). Od 2008 r. elektor Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego, a od 2019 r. juror Nagrody Nowej Fantastyki w kategorii Komiks Roku.

Zobacz także

LastMan, tom 11 – mroczna Dolina Królów [recenzja]

To już prawie koniec “LastMana”, a fabuła wygląda tak, jakby mogła jeszcze dostarczyć materiału na …

Leave a Reply