Minecraft. Opowieści ze świata podstawowego – chwycą dzieci za serduszka [recenzja]

Drugi na naszym rynku oficjalny komiks ze świata “Minecraft” jest antologią krótkich, acz zajmujących opowieści.

Tom pierwszy zawierał jedną długą, zamkniętą opowieść o grupie zżytych dzieciaków, którzy wspólnie muszą stawić czoła przeciwnościom losu zarówno w świecie cyfrowym jak i w realu. To była zaskakująco sympatyczna i mądra historia o przyjaźni prezentująca młodym czytelnikom właściwe postawy i walcząca ze stereotypem wulgarnego gracza. Kolejny tom idzie tym samym tropem, ograniczając się jednak do bardziej zwartej formy. Album zawiera sześć zróżnicowanych pod kątem artystycznym i tematycznym  opowieści, przygotowanych przez różnych twórców. Każda z nich zawiera sporą dawkę pouczających treści przemyconych pod płaszczem intensywnych przygód. “Grifferka” uświadamia, że warto przyjrzeć się swoim czynom z boku i zmienić niewłaściwe postępowanie, “Urodziny” potwierdzają tezę, że zawsze warto polegać na prawdziwych przyjaciołach, “Opowieść creepera” to słodko-gorzka miniaturka pokazująca, że brak zrozumienia nie musi oznaczać braku empatii, “Wiedźma i rozbójnik” wyjaśniają, że pozory mylą i warto poznawać ludzi głębiej, “Opowieść świnki” unaocznia efekty braku dialogu między dwiema stronami, a niemy “Nieznany ląd” pokazuje zdumiewające efekty bezinteresowności.

“Opowieści ze świata podstawowego” to kawał sprawnie opowiedzianych historyjek edukacyjnych, które powinny chwycić dzieci za serduszko, a przynajmniej zasiać w nich ziarenka szacunku, empatii czy zrozumienia – postaw, które zdają się być deficytowe w dzisiejszych czasach. Do wielokrotnego czytania dla przyjemności, lub jako sympatyczny pretekst do rozpoczęcia nieco poważniejszej rozmowy z maluchami.