Predator 5th Anniversary, tom 3: Pierwotny gniew / Świadkowie – różnorodne polowania [recenzja]

W trzecim rocznicowym tomie “Predatora” otrzymujemy kolejną porcję sprawnie opowiedzianych, krwawych historii o odwiecznej zabawie w kotka i myszkę.

Tym razem prześledzimy aż sześć opowieści, z których większość rozgrywa się w dziczy i odgrywa motyw myśliwego i zwierzyny. Tym razem pozwolę sobie omówić najpierw te najciekawsze. Pierwszą z nich są “Świadkowie” do scenariusza Jamesa Vance’a i Kate Worley z oryginalnymi ilustracjami Toby’ego Cypressa, którego możecie kojarzyć z kilku alternatywnych okładek do “Omega Men” Toma Kinga. Rysownik, którego styl przywodzi na myśl prace Roba Guillorya z “Chew”, mocno zmienił fizjonomię Predatorów, sporo ich odchudzając i przemodelowując pyski, dzięki czemu wyglądają jak introwertycy na gazie. Takie swobodne podejście może zrazić ultrafanów ale wg mnie jest to jedna z lepszych decyzji dla tej opowieści. Przede wszystkim mocno ją odrealnia co też ma znaczenie w kontekście fabuły, która jest wypadkową relacji dwóch świadków pojawienia się Yautja. Przyrodniczka i były fotograf wojenny niezależnie wpadają na trop dwóch różnych Predatorów i śledzą ich poczynania w okolicznej puszczy do momentu aż ich ścieżki się nie krzyżują. Okazuje się, że jeden samotnik walczy z czwórką brutalnych i bezhonorowych odszczepieńców, a całą sprawę bada CIA. Historię, choć momentami jest ona przeciągnięta, czyta się szybko i z zainteresowaniem, a jej najmocniejszą stroną zdecydowanie są surrealistyczne rysunki.

Inną ciekawą opowieścią jest “Nemezis” dwóch sprawnych fachowców z magazynu “2000AD”, scenarzysty Gordona Rennie i rysownika Colina MacNeila. Autorzy przenoszą nas do Londynu z czasów kolonialnych, i co najciekawsze, do uniwersum Sherlocka Holmesa. Bohaterem jest jednak były żołnierz Armii Królewskiej, który w Indiach miał okazję spotkać Predatora, by po latach, stawić mu znów czoła, tym razem na terenie brytyjskiej aglomeracji. Na drugim planie pojawia się Maycroft Holmes, Klub Diogenesa czy Inspektor Lestrade, którzy, owszem mają duży wpływ na fabułę, ale pozostają jednak w cieniu prywatnej zemsty żołnierza. Świetnie poprowadzony crossover, sprawnie wykorzystujący atuty obu uniwersów i całkiem przyzwoicie narysowany.

“Tajemnice bagien” to krótka i sympatyczna opowiastka o starciu rednecków z Predatorem na bagnach, z odrobiną miejskich legend, której puenta została zapożyczona z innej opowieści, ale tym razem o Obcych. Short “Złoto demona” to intensywna, czarno-biała historia spotkania Predatora z nazistami, świetnie narysowana przez Claudio Castelliniego, którego możecie kojarzyć z serii “Wolverine: Koniec”.

“Pierwotny gniew” Kevina J. Andersona opowiada o strażnikach lasu, na których terenie pojawia się jak dotąd chyba najbardziej nieporadny Yautja, który przegrywa starcie z ziemską fauną, a jego obecność zostaje ledwo dostrzeżona przez ludzi. Pewnie niezamierzenie, ale wyszła z tego ciekawa komedyjka. Album zamyka opowieść “Krwawa waśń” rozgrywająca się w dwóch okresach, feudalnej i współczesnej Japonii. Sprawnie narysowana, ale fabuła mocno naciągana z często zbyt dużymi skrótami narracyjnymi. niemniej zostaje nam z niej ciekawy koncept starcia Predatora z prawdziwym samurajem.

Trzecie zbiorcze wydanie “Predator 5th Anniversary” jest jak dotąd najciekawszym i najbardziej różnorodnym, zarówno pod względem historii jak i rysunków. Wciąż nie są to jakieś wyżyny, ale jednak bardzo miło spędza się czas chłonąc te opowieści będące esencją lat 90. Dla fanów to kolejny obowiązkowy album.