Błękit w zieleni – nieoczywisty, jazzowy horror [recenzja]

Dwa lata temu pojawił się album “Dziki ląd”, intrygujący horror historyczny będący debiutem na polskim rynku hinduskiego scenarzysty Rama V. Teraz wydawnictwo KBoom serwuje kolejne równie nieoczywiste i zajmujące dzieło tego pisarza, któremu zdecydowanie warto się przyglądać w przyszłości.

“Błękit w zieleni” to tym razem horror miejski. Opowiada o Eriku Dieterze, niespełnionym muzyku wiodącym monotonne życie polegające na nauce gry na instrumentach. Gdy wraca do rodzinnego domu na pogrzeb matki uderza go fala wspomnień. Grzebiąc w przeszłości przypadkiem odnajduje zdjęcie nieznanego jazzmana z lat 60., który zdawał się być bliskim jego matce. Dieter podejmuje próbę ustalenia tożsamości artysty i tym sposobem rozpoczyna podróż po zadymionych jazzowych klubach, zniszczonych kamienicach i własnej przeszłości, które sprowadzą go na ścieżkę grozy.

Opowieść Rama V rozpoczyna się jak sentymentalna obyczajówka, która z czasem zostaje podszyta kolejnymi warstwami, wpierw podskórnego niepokoju, następnie szaleństwem, a na końcu konkretnym lovecraftowskim horrorem. Scenarzysta świetnie prowadzi głównego bohatera dodając mu kolejnych warstw złożoności. Wpisuje go w zmarnowane życie przeplatane zamglonymi wspomnieniami i tajemniczą przeszłością matki, ale też przez krótką chwilę daje mu nadzieję na odwrócenie losu. 

“Błękit w zieleni” to komiks gęsty od osobistych dramatów, złamanych karier i życiorysów, wręcz fizycznie ociekający muzyką i grozą lepką jak smoła. A przy tym opowiedziany z lekkością, wyczuciem i pewną dozą literackości oraz prześlicznie zilustrowany. Grafiki przygotował również Hindus, Anand RK, którego eklektyczny styl można przyrównać do prac Billa Sienkiewicza (“Elektra Assassin”) czy Martina Simmondsa (“Departament prawdy”). Mamy tu zatem komiksowy album będący graficzną perełką a jednocześnie nieoczywistym, jazzowym horrorem, który z powodzeniem mógłby być jednym z tekstów z nominowanego do Pulitzera zbioru opowiadań “Księżyc na wodzie” Morta Castle’a.