Szkoła bohaterek i bohaterów – Tam gdzie minister edukacji nie może, tam Przemek Staroń pomoże [recenzja]

Stan polskiej edukacji jest w fatalnym stanie. Dzisiejsza szkoła nie odpowiada potrzebom współczesnej gospodarki, nie pobudza kreatywności, nie kształtuje kompetencji do samodzielnego myślenia, a na dodatek staje się miejscem, w którym uczniowie nie czują się komfortowo i bezpiecznie. Model nauczania całkowicie się zdezaktualizował, a receptą na tę chorobę powinna być całościowa zmiana systemu. Zwiastunem takiej transformacji są nauczyciele pokroju Przemka Staronia, który w książce “Szkoła bohaterów i bohaterek” uczy m.in. jak wychodzić poza skostniałe schematy.

Staroń, z wykształcenia psycholog, uczy etyki i filozofii, którą też aktywnie popularyzuje, zdobył tytuł Nauczyciela Roku 2018, a także nominację do “nauczycielskiego Nobla”, czyli Global Teacher Prize. Kto jak nie on zatem ma być drogowskazem dla kolejnych pokoleń belfrów? W swoje książce autor podejmuje tematy, które szkoła omija szerokim łukiem, a które bardzo często decydują o być albo nie być młodego człowieka. Każdy z osiemnastu rozdziałów rozpoczyna obrazowym przykładem wyjętym wprost z popkultury, od “Harry’ego Pottera” i “Władcy Pierścieni”, przez seriale Netflixa (“Stranger Things”, “Dobre miejsce”) i komiksy Neila Gaimana, po takie filmy jak “Służące”, “Efekt Motyla”, “Avengers” czy “Star Wars”. Dzięki tym historiom zaklętym w anegdoty z życia rozpoznawalnych bohaterów Staroń z ogromną łatwością dociera do sedna problemów. A tych nastolatkowie mają znacznie więcej niż się dorosłym wydaje. Autor prostym i żywym językiem wskazuje potencjalne ścieżki do tego jak zaakceptować siebie, jak panować nad emocjami, znaleźć motywację do działania, przekuć wady w zalety, jak z porażek budować sukcesy i czy w ogóle są one nam do czegoś potrzebne.

To bardzo mądra, szczera książka, pełna empatii i współczucia, w której autor nie szczędzi też przykładów z własnych doświadczeń. Uporządkował i podał nastolatkom to do czego sam dochodził przez lata, a wielu z nas, dorosłych, wciąż jeszcze nie odnalazła. Z jednej strony dostajemy zatem poradnik o tym jak żyć we współczesnym świecie i radzić sobie z jego wyzwaniami, gotowy przepis do wykorzystania w szkole i w domu, a z drugiej fascynującą i wartką opowieść przygodową z elementami biograficznymi. “Szkoła bohaterek i bohaterów” skierowana jest przede wszystkim do młodzieży, ale niejeden dorosły wyciągnie z niej wiele dobrego dla siebie. I oczywiście dla swojego potomstwa.

Można ukuć nowe, trochę żartobliwe powiedzenie: “Tam gdzie minister edukacji nie może, tam Przemek Staroń pomoże”. Wszyscy powinniśmy zaprosić go do siebie właśnie poprzez lekturę tej książki. Wówczas i młodym i dorosłym będzie się żyło lepiej, a relacje między nimi znacznie się poprawią.