Gorący temat

Tag Archives: dramat obyczajowy

Niebo w głowie – opowieść boleśnie potrzebna w dzisiejszych czasach [recenzja]

„Niebo w głowie” to komiks, który na starcie sponiewiera Was psychicznie i sprawi, że poczujecie się brudni. Ale taki wstrząs jest w kontekście opowiadanej historii niezbędny. Brutalny realizm opowieści, ukrywany za specyficznym, bardzo ciekawym stylistycznie rysunkiem okazuje się być i szokujący i pouczający. A z pewnością to bardzo ważny głos w kontekście dzisiejszych czasów, na co dobitnie wskazuje finał. Warto …

Czytaj dalej

Wypadek na polowaniu. Prawdziwa opowieść o zbrodni i poezji – sztuka pełną gębą [recenzja]

Zwykle bardzo ostrożnie podchodzę do opowieści „opartych na faktach” Popkultura nauczyła mnie, że to sformułowanie często prowadzi do karkołomnych nadużyć. Zdarzają się jednak (nieczęste) przypadki, kiedy autor trzyma się bardzo mocno faktografii i realnych, historycznych zdarzeń, jednocześnie nie tracąc niezwykle rzadkiej umiejętności snucia opowieści, w całej, przynależnej jej magii. „Wypadek na polowaniu. Prawdziwa historia o zbrodni i poezji” Davida L. …

Czytaj dalej

Rów Mariański – przejmująca powieść o wychodzeniu z żałoby [recenzja]

„Rów Mariański” Jasmin Schreiber to przejmująca powieść o wychodzeniu z ciemności. Historia, która wzrusza od pierwszej chwili i mimo ciężkiego tematu w sposób lekki, łagodny i pogodny pokazuje, że życie po stracie jest możliwe, a każda żałobo musi się kiedyś skończyć. Rozpacz tak wielka jak Rów Mariański, obezwładniająca i odbierająca siły do życia. Zbyt głęboka, żeby odbić się od dna, …

Czytaj dalej

Smutek i rozkosz – przepiękna literatura obarczona ciężarem egzystencjalnym [recenzja]

Patrzę na okładkę powieści „Smutek i rozkosz” Meg Mason i myślę, że współodczuwam i też tak mam. Mentalnie również stoję ze zwieszonymi ramionami, czołom oparta o ścianę. I to częściej niż chciałabym przed kimkolwiek i przed sobą przyznać. Z Marthą jest coś nie tak. Wszyscy to wiedzą, ale nikt nie potrafi powiedzieć co konkretnie. Może chodzi o to, że jest …

Czytaj dalej

Nie zwalaj winy na blond – donośny głos pokolenia i debiut na miarę Masłowskiej [recenzja]

„Nie zwalaj winy na blond” to powieściowy debiut dziewiętnastoletniej Agi Pawlikowskiej, która podobnie jak Dorota Masłowska dwadzieścia lat wcześniej, wciela się w rolę głosu własnego pokolenia. I choć jej przesłanie nie wzbudzi tylu kontrowersji co poprzedniczka, to jest równie ważne i przejmujące. Set jest wrażliwym piętnastolatkiem, właśnie rozpoczynającym liceum. Siedem lat wcześniej, w wyniku wypadku drogowego, jego ojciec zapadł w …

Czytaj dalej

Insekt – przejmujący komiks o wykluczeniu [recenzja]

„Insekt” to dziwny komiks. Prosta kreska i prosta historia. Niby nic, a jednak czytelnik dławi się emocjami płynącymi z opowieść Saschy Hommera, zupełnie jakby nawdychał się dymu wszechobecnego w komiksie. Pascal jest zwykłym, cieszącym się powszechną sympatią nastolatkiem. Chłopak dobrze się uczy, chętnie spędza czas z przyjaciółmi, a kiedy zostaje wybrany gospodarzem klasy dziewczyny zaczynają zwracać na niego szczególną uwagę. …

Czytaj dalej

Influenza Magna. U progów wieczności – czas zmian [recenzja]

Bogusław Chrabota to postać niezwykle znana i ceniona zarówno na rynku dziennikarskim jak i książkowym. Biorąc na temat główny swojej powieści chaos pierwszej wojny światowej i epidemię hiszpanki jedynie potwierdza, że należą mu się słowa uznania. „Influenza Magna” zabiera nas w mroczne czasy początku XX wieku. Belle époque w Europie dobiega właśnie tyleż gwałtownego, co spodziewanego przez wielu końca. Rysujące …

Czytaj dalej

Zagubione psy – debiut jednego z najciekawszych współczesnych twórców komiksu [recenzja]

Debiut Jeffa Lemire’a z pewnością nie jest albumem doskonałym. Widać jeszcze autorską niedojrzałość, zarówno w warstwie rysunku, jak i kreowania fabuły. Jednak nie zmienia to faktu, iż „Zagubione psy” już zwiastują wielki talent artysty, który po prostu potrzebował więcej czasu, by się w pełni rozwinąć. Lemire jest w chwili obecnej z pewnością artystą spełnionym. Z powodzeniem tworzy historie o trykociarzach …

Czytaj dalej

Zabij to i wyjedź z tego miasta – emocjonalna opowieść o przemijaniu [recenzja]

14 lat w produkcji to wystarczająco długi czas by taki artysta jak Mariusz Wilczyński wyciągnął na ekran z historii bądź co bądź inspirowanej jego życiem wszystko co najlepsze. Jego pełnometrażowa animacja to bowiem dzieło ze wszech miar niezwykłe. „Zabij to i wyjedź z tego miasta” ciężko rozpatrywać w kategoriach filmu mającego przedstawiać wydarzenia składające się w jeden ciąg, choć pozostając …

Czytaj dalej

Pójdziesz ze mną? – męska wersja „365 dni” [recenzja]

Po „Pójdziesz ze mną” – literackim debiucie Konrada Reznowicza obiecywałem sobie dużo. Spodziewałem się mocnej, męskiej powieści o nieprzystosowaniu do współczesnego świata, o samotności i poszukiwaniu stabilizacji emocjonalnej. Mogło wyjść szczerze, naturalistycznie, uczciwie. Niestety, nie wyszło. Ta książka naprawdę miała potencjał stać się szczerą spowiedzią mężczyzny czasów obecnych. Samotnego, nieumiejącego nawiązać trwałej relacji z płcią przeciwną. Będącego już na starcie …

Czytaj dalej