Komiksowy kryminał noir ma się u nas całkiem dobrze w ostatnim czasie, bo co rusz pokazują się nowe tytuły w tej konwencji, niepomijające nawet trykociarzy („Spiderman Noir”, „Marvel Noir”). Jednak zdecydowanie bardziej klasyczna odmiana noir oferowana jest poza superbohaterskim nurtem, za sprawą choćby takich wydawców, jak Mandioca lub Lost In Time. Nieprzypadkowo przywołuję te dwa – notabene, w obydwu przypadkach, …
Czytaj dalejTag Archives: kryminał noir
Torpedo 1972. O losie, ależ to boli – krewki gangster na emeryturze [recenzja]
Torpedo powraca w kolejnym tomie swoich „emerytalnych” przygód. I choć starszy, bardziej zmęczony, to jednak wciąż potrafi narobić kłopotów tym, którzy staną mu na drodze. Torpedo jest legendą nie tylko w komiksowym świecie, w którym opisuje go twórca, ale i w naszym, jako bohater serii wręcz kultowej. Bezpretensjonalny komiks o brutalnym cynglu z czasów Wielkiego Kryzysu doskonale wpisywał się w …
Czytaj dalejAlack Sinner. Tom 1. Wiek niewinności – arcydzieło na podwalinie kryminału noir [recenzja]
„Alack Sinner” to arcydzieło. Z jednej strony materiał fabularnie mocno grający gatunkową kliszą noir, by jednocześnie co rusz poza nią wychodzić, poszerzać tekstową przestrzeń o dodatkową perspektywę. To z pewnością jedna z ważniejszych publikacji komiksowych roku. Okładka kusi, podsuwając oczywiste skojarzenia z Frankiem Millerem i jego kultowym „Sin City”. Ale Miasta Grzechu może w ogóle by nie było, gdyby nie …
Czytaj dalejJazz Maynard tom 3. Live in Barcelona – przesycona jazzem współczesna opowieść noir [recenzja]
Chociaż dość długo kazali autorzy serii „Jazz Maynard” czekać na kolejną odsłonę o muzyku – przestępcy, to jednak finalnie zaserwowany efekt okazuje się być wart oczekiwania. Wszystko jest tutaj znakomite, od cudownej graficznie okładki począwszy. Lubie tę serię, z całym jej przerysowaniem, z całym uwypukleniem absurdów, na które twórcy miejscami sobie pozwalają, kreując szemrany światek Barcelony. Tym razem powrót do …
Czytaj dalejGood Asian. Dobry Azjata – kryminał noir ma skośne oczy [recenzja]
„The Good Asian. Dobry Azjata” wpisuje się świetnie w przyjętą konwencję kryminału noir z wszystkimi jego przyległościami. Ale oferuje też solidny, sprawnie skreślony komentarz do sytuacji imigrantów w USA. Która – niezależnie od epoki – pozostaje z grubsza niezmienna. Co z kolei stanowi swoisty paradoks, ponieważ Stany Zjednoczone to kultura wyrosła właśnie na imigranckim zlepku kulturowym napływowej społeczności. Tym bardziej …
Czytaj dalejSpaghetti Bros. Tom 1-3 – włoski temperament w oparach absurdu [recenzja]
Trzytomowa seria „Spaghetti Bros” wydana u nas przez Wydawnictwo Elemental sugeruje okładkową grafiką komiks mocno ironiczny i prześmiewczy. I w pewnym stopniu taki jest. Ale to czarny humor i ponura groteska, bo żaden z bohaterów bynajmniej nie jest bez skazy. A pełny ich obraz jest portretem – przy całej powierzchownej ironii – bardzo gorzkim. Za cykl odpowiada w scenariuszu nikt …
Czytaj dalejWąż i kojot – opowieść gangsterska w starym stylu [recenzja]
Uwielbiam takie opowieści. Niespieszne, stonowane, w których znaczenie ma nie samo tempo akcji, ale podbudowa fabularna samej opowieści, brzemienna w konteksty i odniesienia do popkulturowego dorobku w danej konwencji. I taki właśnie jest album „Wąż i kojot”. Poza tym, to graficznie frankofon pełną gębą. Joe wygląda niepozornie. Podstarzały facet, przemierzający swoim wozem kempingowym pustynne bezdroża Ameryki. Są lata 70-te, świat …
Czytaj dalejKsiężycówka, tom 5: Studnia – grecka tragedia [recenzja]
W piątym tomie “Księżycówki” dochodzi do wielkiego, dramatycznego finału, w którym nie ma zwycięzców. No może poza jednym szczęśliwym cwaniakiem. Lou Pirlo powrócił do Nowego Jorku i ma plan. Jaki? Kxxxa zajebisty. Po traumatycznych przeżyciach w Celveland, były gangster nabiera rezonu. W swojej przemianie w wilkołaka wreszcie dostrzegł szansę aby się nieco odkuć ale też zrehabilitować we własnych oczach. Rozpoczyna …
Czytaj dalejContrapaso. Dzieci innych – feministyczne spojrzenie na czas dyktatury generała Franco [recenzja]
Tak naprawdę każda gatunkowa historia jest tylko obudowaną określonymi elementami gatunkowymi opowieścią obyczajową. I od tej obyczajowości, jej jakości, zależy, jak wypadnie finalnie ocena całości. Nie inaczej jest z „Contrapaso. Dziećmi innych”, które – choć w pełni unurzane w estetyce kryminału noir – okazują się przede wszystkim dramatem obyczajowym, mocno zaimplementowanym w określony kontekst historyczny. Niemniej, okazuje się to wszystko …
Czytaj dalejHarry Angel – najlepszy okultystyczny kryminał noir w historii [recenzja]
„Harry Angel” to jedna z moich ulubionych powieści, łącząca elementy okultystycznej grozy i kryminału noir. Odczytywana przeze mnie po raz kolejny na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat, nie straciła nic ze swojej świeżości, klasy i siły wyrazu. Mimo, że jest to wznowienie, to nadal pozostaje jednym z najlepszych tytułów, jakie pojawiły się na książkowym rynku tego roku. Tytułowy Harry Angel to …
Czytaj dalej