„Wyrzuciła ją rzeka” to kolejna powieść Anny Musiałowicz, która doskonale łączy prozę obyczajową z elementami fantastyki i grozy. Tym razem to ocierająca się o słowiańskość historia żyjącej na odludziu staruszki – wręcz uosabiającej archetyp słowiańskiej szeptuchy – której losy splatają się niespodziewanie z pewnym zagubionym chłopcem o niebieskich oczach i jego również, choć inaczej zagubioną matką. Musiałowicz potrafi w emocje. …
Czytaj dalejTag Archives: współczesna proza polska
Klub Murakamiego – ujmujące studium osamotnienia [recenzja]
„Klub Murakamiego” to nie jest książka do czytania naraz, ciągiem, od przysłowiowej deski do deski. To historie, które należy sobie dawkować, racjonować, by móc w pełni smakować i literacki warsztat, jak i fabularne linie, które niespiesznie, ostrożnie, ale zarazem konsekwentnie oplatają czytelnika. To siedem historii, zamkniętych w szkatułkowej konstrukcji opowieści ukrytych w opowieści. Kilku literatów z tytułowego Klubu Murakamiego spotyka …
Czytaj dalejDaniel Rosołek – osobiście nie widzę obecnie różnicy pomiędzy Ślązakiem a Polakiem [wywiad]
Z Danielem Rosołkiem, autorem powieści „Pomrok”, wydanej niedawno przez Wydawnictwo Mroczne rozmawiamy o tożsamościowych dylematach Ślązaków niegdysiejszych i wspołczesnych, o tym, czy skrajności moga prowadzić do czegos dobrego oraz o tym, czy „Pomrok” jest książką antypolską. Zapraszamy. Jesteś ze Śląska? Pytanie nieprzypadkowe, na otwarcie rozmowy, bowiem ten Śląsk bardzo mocno wybrzmiewa w twojej nowej powieści – „Pomrok”. Czujesz się …
Czytaj dalejPomrok – przejmująca historia o tożsamościowych rozterkach powojennego Śląska [recenzja]
„Pomrok” Daniela Rosołka mnie zaskoczył. Jako pierwsza z publikacji Wydawnictwa Mrocznego – skupiającego całe swoje marketingowe siły rozruchowe w obrębie szeroko rozumianego fandomu grozy – spodziewałem się ponurej, powojennej, weirdowej opowieści, ze względu na czas akcji sugerującej choćby klimaty znane z „Czarnego boga” Marcina Wrońskiego. Otrzymałem coś całkiem innego. Powieść zupełnie odartą z elementu grozy, z wątku nadprzyrodzonego. Prozę owszem, …
Czytaj dalejPoznAI przyszłość. Opowiadania o umyśle i nauce – edukacja w świecie zdominowanym przez AI [recenzja]
„PoznAI przyszłość” to nowa antologia science fiction od Wydawnictwa Powergraph, która oprócz zgrabnej gry słów w tytule oferuje przykład bardzo zgrabnego ujęcia tematycznych podwalin szeroko rozumianej futurystyki, skupionej tym razem na przyszłości edukacji, w dobie rozwoju AI. Miks autorów – czasem zupełnie się z science fiction nie kojarzących – sięgnęło po możliwie szeroki motyw edukacji w czasach przyszłych, z mocnym …
Czytaj dalejMam przeczucie – proza pre-apokaliptyczna [recenzja]
Niepokój. To słowo najlepiej odzwierciedla ogólne odczucia, jakie towarzyszyły mi w trakcie lektury powieści Łukasza Krukowskiego „Mam przeczucie”. Co ważniejsze, to podskórne poczucie niepokoju, które towarzyszyło mi w trakcie czytania, nie minęło po jego zakończeniu. Trwało o wiele dłużej, w jakiś sposób zaszczepione przez autora w jego – pozornie tylko skromnej – opowieści. „Mam przeczucie” jest w pewien sposób powieścią …
Czytaj dalejChodź ze mną – niezwykły portret rodzinny w konwencji szpiegowskiego romansu [recenzja]przedpremierowo
Łukasz Orbitowski w najnowszej powieści sięga po znaną już ze swojego wcześniejszego „Kultu” formułę narracji wspomnieniowej, w której główny bohater snuje historię o minionym, a my, wraz z rytmem jego opowieści poznajemy cały ciąg następujących po sobie zdarzeń. I chociaż „Chodź ze mną” sięga po stanowczo inne instrumentarium i dotyka zupełnie odmiennych problemów, niż poprzednia książka, to sprawdzona formuła narracyjna …
Czytaj dalejAndrzej Dunajski – potrafimy, lecz nie chcemy zobaczyć tego, co naprawdę widzimy [wywiad]
Z Andrzejem Dunajskim, dziennikarzem, poeta, pisarzem, autorem powieści „Tajemnica MINO”, wydanej przez Wydawnictwo Rzecz Gustu, rozmawiamy o poszukiwaniu, o znaczeniu słów i Słów, o emocjach i wartości pisania. Pan spotkał MINO? Bo mam wrażenie, że cała pana książka jest o poszukiwaniu… Trochę chyba tak, jak życie każdego z nas jest jakimś poszukiwaniem. Bez szukania, niczego nie odnajdziemy. Bez stawiania pytań, …
Czytaj dalejZłe wszechświaty – artystyczny konglomerat twórczy „Wojciech Gunia”
Wojciech Gunia zdaje się coraz częściej – jak niegdyś Stanisław Lem – bardziej twórczym konglomeratem wielu osobowości, niźli pojedynczym, żywym człowiekiem. I już nie chodzi o ilość – bo w tej kwestii Gunia jest nad wyraz powściągliwy – ale bardziej w kontekście form wyrazu, po jakie sięga. Tym razem bowiem, za pośrednictwem Wydawnictwa IX serwuje nam zbiór krótkich tekstów prozatorskich …
Czytaj dalejPowrót Wilka – smutne świadectwo pokolenia czasu przemian ustrojowych [recenzja]
„Powrót Wilka” Mirosława Tomaszewskiego to książka, która trafiła w moje ręce przypadkiem, ale która okazała się jednym z największych literackich odkryć tego roku. Bardzo szczera, osobista opowieść o pokoleniu schyłku PRL-u okazuje się niekoniecznie powieścią polityczną, a bardziej osobistą narracją o utraconych szansach. To smutna, ale jednocześnie fascynująca historia, zakorzeniona w ostatnich latach komunizmu, ale której akcja rozgrywa się już …
Czytaj dalej