Lost in Time już od swoich początków celuje przede wszystkim w komiks rozrywkowy, sporadycznie tylko odchodząc od przygodowej estetyki publikowanych przez siebie komiksów. Dostajemy więc coraz to kolejne albumy kładące nacisk na estetykę awanturniczo – przygodową, z podziałem na całe spektrum gatunków, od sensacji, poprzez fantasy lub horror, aż po science fiction wszelakiej maści. Nie inaczej jest tym razem, w …

„Ixbunieta” to dla mnie trochę zaskoczenie. Owszem, historia ukazywała się w odcinkach w magazynie Komiks i my”, ale przyznaję, że nie śledzę z aż tak wytężoną uwagą rodzimego rynku historii obrazkowych, by kojarzyć ją dokładniej. Ale tym przyjemniej było sięgnąć po elegancko wydany, twardo-okładkowy album, już na pierwszy rzut oka kuszący interesującą graficznie okładką. A w środku jest tylko lepiej. …

„Ogień” praktycznie nieznanego w Polsce artysty – Davida Rubina – to dzieło niemożliwe do jednoznacznej gatunkowej klasyfikacji. Bo choć wyczerpuje po części znamiona przynajmniej kilku z nich, to żadnemu nie można go w pełni przyporządkować. Co zdecydowanie nie jest jego wadą. A wręcz przeciwnie. Główną postacią jest sławny architekt, Aleksander Yorba, który w obliczu nadchodzącego, nieuchronnego kataklizmu – do ziemi …

W przypadku „Gościni” Marcina Napiórkowskiego najmocniej przeraża zarówno okładkowy opis, jak i reklamowe hasło: „Stephen King spotyka Umberta Eco”. I to niestety książka służąca za doskonały przykład, jak niewiele pojęcia o horrorze mają i głównonurtowi wydawcy i twórcy, którzy nagle stwierdzili, że grozę napisać jest rozbrajająco łatwo. Wydawnictwo Literackie – wydawca nobliwy i niewątpliwie na polskiej niwie literackiej zasłużony – …

„Diabły z Saints” Marcina Rusnaka to kolejny przykład, że gatunek, jaki można określić mianem weird western coraz śmielej poczyna sobie na rodzimym rynku. Co warto podkreślić – to wznowienie niegdyś już wydanej przez Genius Creations powieści, a reedycja nie tylko przyobleczona została w nową, o wiele lepiej dopasowaną do treści okładkę, to jeszcze sekunduje kolejnej części, której w końcu się …

Nazwisko Rafała Nawrockiego jakoś bardzo mocno nie wpisało się (póki co) w krajobraz rodzimej grozy. W przeciwieństwie do licznych debiutantów, publikujących co rusz kolejne opowiadania w różnorakich antologiach i periodykach tematycznych, on zaprezentował w ostatnich latach niewiele. Przynajmniej ja na niewiele tekstów trafiłem. Ale jego literacki, książkowy debiut w Wydawnictwie Vesper wskazuje jasno, że na grozowym firmamencie pojawiła się – …

Od chwili, kiedy naście lat temu przeczytałem Whartonowski „Dom na Sekwanie”, chciałem mieszkać na barce. Mimo oczywistych problemów codziennych, jakie się z tym wiązały, życie na „pływającym domu” wydawało mi się (i nadal wydaje) nad wyraz kuszące. Dlatego obok takiej pozycji, jak „Barkami po Polsce i Europie” Artura Sobieckiego nie mogłem przejść obojętnie. Rzecz kluczowa – niniejsza pozycja nie traktuje …

„Dziwny Zachód” Jarosława Dobrowolskiego wpisuje się w coraz popularniejszy w naszym kraju gatunek weird western, którego dobrymi przykładami są audiotekowy „Półpacierz” od Macieja Lewandowskiego, czy dylogia „Diabły z Saint” Marcina Rusnaka. I choć każda z opowieści podejmuje westernową estetykę w znacząco odmienny sposób, to w każdej realia Dzikiego Zachodu okraszone są magią, horrorem i nadnaturalnością odgrywającą kluczową rolę w kreacji …

„Sztandar czarnej gwiazdy” Wydawnictwo Mandioca zapowiada, jako najlepszy komiks wojenny tego roku. I coś w tym jest. Choć z portfolio wydawcy w zakresie wojennych opowieści osobiście najbardziej cenię „Ziemia, niebo, kruki” duetu Radice & Turcioni, to jednak nie sposób odmówić „Sztandarowi czarnej gwiazdy” swoistej epickości. A co za tym idzie – jakości. Jeśli bierze się za coś nie kto inny, …

„The Good Asian. Dobry Azjata” wpisuje się świetnie w przyjętą konwencję kryminału noir z wszystkimi jego przyległościami. Ale oferuje też solidny, sprawnie skreślony komentarz do sytuacji imigrantów w USA. Która – niezależnie od epoki – pozostaje z grubsza niezmienna. Co z kolei stanowi swoisty paradoks, ponieważ Stany Zjednoczone to kultura wyrosła właśnie na imigranckim zlepku kulturowym napływowej społeczności. Tym bardziej …