Gorący temat

Mariusz Wojteczek

Rrocznik '82. Kiedyś Krakus z przypadku, teraz Białostoczanin, z wyboru. Redaktor portali o popkulturze, recenzent, publicysta. Współtwórca i redaktor portalu BadLoopus – W pętli popkultury. Pisze opowiadania, które dotychczas publikował m.in. w Grabarzu Polskim, Okolicy Strachu, Bramie, Histerii oraz w antologiach, jak „Słowiańskie koszmary”, „Licho nie śpi”, „City 4”, „Sny Umarłych. Polski rocznik weird fiction 2019”, „Żertwa”, „The best of Histeria”, „Zwierzozwierz” i „Wszystkie kręgi piekła”. Laureat czwartego miejsca w konkursie „X” na dziesięciolecie magazynu Creatio Fantastica. Wydał autorskie zbiory opowiadań: „Ballady morderców” (Phantom Books 2018) oraz „Dreszcze” (Wydawnictwo IX 2021) oraz powieść „Ćmy i ludzie” (Wydawnictwo IX 2022). Pracuje nad kilkoma innymi projektami (które być może nigdy nie doczekają się ukończenia). Miłośnik popkultury i dobrej muzyki, nałogowy zbieracz książek, komiksów i płyt. Zakochany bez pamięci w swojej żonie Martynie oraz popkulturze – w takiej właśnie kolejności.

Zmora – przeszłość nigdy nie da o sobie zapomnieć [recenzja]

Robert Małecki w zeszłym roku zachwycił mnie „Żałobnicą”, a w tym powtarza to „Zmorą”. I choć nowa powieść – w warstwie kryminalnej zagadki, a ściślej, jej rozwiązania – wypada niejako wtórnie względem zeszłorocznej książki, to jednak nie zmienia to faktu, że autor znów udowadnia, iż miejsce w czołówce polskiego kryminału po prostu się mu należy. Kama Kosowska nie ma w …

Czytaj dalej

Martwy ptak – kapitalny turpistyczny kryminał [recenzja]

Maciej Kaźmierczak to młody autor z niemałym dorobkiem, którego twórczość śledzę od kilku lat. Choć dotychczas próbował sił w szeroko rozumianej grozie – chętnie sięgając po weird i mocno oniryczne, ocierające się o postmodernizm historie – tak podjęcie przez niego próby napisania kryminału muszę uznać za posunięcie zdecydowanie udane. Choć nie wolne od niewielkich mankamentów, które jednak nie rzutują zbytnio …

Czytaj dalej

Północna granica – polska fantasy lepsza od „Wiedźmina”? [recenzja]

„Północna granica” – pierwszy tom cyklu „Księga Całości” Feliksa W. Kresa to najbardziej niedoceniona polska seria fantasy. Wykreowany w jej ramach świat przebija nawet rozbudowany i osławiony do granic cykl „Wiedźmin” Andrzeja Sapkowskiego. I choć temu drugiemu nijak nie można odmówić literackiego kunsztu i gawędziarskiego talentu, to jednak Szerer jawi mi się jako kreacja światotwórczo doskonalsza, niż wiedźmińskie Królestwa Północy. …

Czytaj dalej

Czarna Orchidea – dekonstrukcja komiksu superbohaterskiego [recenzja]

„Czarna Orchidea” to dekonstrukcja komiksu o superbohaterach – to sformułowanie wybrzmiewa jak mantra w przypadku tej trzy-zeszytowej serii Neila Gaimana i Dave’a McKeana. I nie jest z pewnością określeniem przesadzonym. Pytanie tylko, czy owa dekonstrukcja nie poszła za daleko, nie jest zbyt „totalna”? Dwaj giganci dopiero przecierali szlaki w komiksowej branży, a „Czarna Orchidea” była ich drugim wspólnie stworzonym tytułem …

Czytaj dalej

Dziecko Rosemary – jak napisać horror doskonały? [recenzja]

„Dziecko Rosemary” to jeden z żelaznych klasyków grozy, które po prostu wypada znać. Powieść napisana w latach 60-tych ubiegłego wieku (pierwsze wydanie 1967 rok) i rozsławiona o rok późniejszym filmem Romana Polańskiego, nic nie straciła ze swojej siły wyrazu i nadal pozostaje jednym z najdoskonalszych przykładów, jak dobrze skonstruować literacki horror. Kamienica Bradford to miejsce – marzenie, zwłaszcza dla młodego …

Czytaj dalej

Kingdom Come. Przyjdź Królestwo – nadmierny patos połączony z graficznym mistrzostwem [recenzja]

„Kingdom Come. Przyjdź Królestwo” nie jest komiksem najlżejszym. Nie czyta się go łatwo. To nie kolejna prosta – by nie powiedzieć, tandetna – historia o takiej, czy innej grupie trykociarzy walczących z przeciwną grupą arcyzłoczyńców. I pomijając już moją niezbywalną miłość do graficznego warsztatu Alexa Rossa, to także fabuła stoi na bardzo wysokim poziomie. Akcja komiksu toczy się w ramach …

Czytaj dalej

Fastnachtspiel – oniryczna podróż w trzewia szalonego Miasta [recenzja]

Jeśli miałbym wskazać twórców w polskim komiksie niezależnym, jakich szanuję w opór, to przychodzą mi na myśl przede wszystkim dwa nazwiska. Pierwsze to Krzysztof „Prosiak” Owedyk – autor m.in. „Ósmej czary”, „Będziesz się smażyć w piekle” czy kultowego zine’u „Prosiacek”. Drugie nazwisko należy do twórcy takich komiksów jak „Nest”, czy „Fastnachtspiel”, który właśnie doczekał się wydania zbiorczego. „Fastnachtspiel” to przykład …

Czytaj dalej

Isola, tom 1 – bardzo poprawny przykład fantasy w komiksie [recenzja]

Isola – nowa propozycja fantasy od Non Stop Comics może i nie grzeszy przesadną oryginalnością w fabule, ale to nijak nie odbiera jej uroku. Autorzy – Brenden Fletcher i Karl Kerschl – dobrze rozumieją gatunkową konwencję i nie próbują wyważać otwartych drzwi, ale zgrabnie poruszają się w ramach schematu. Efektem jest komiks może nie rewolucyjny, ale na pewno dobrej jakości. …

Czytaj dalej

Drelich. Prosto w splot – pełnokrwista sensacja w polskich realiach [recenzja]

„Drelich. Prosto w splot” Jakuba Ćwieka można śmiało zaliczyć do tej samej kategorii, co „Furię” lub „Lockdown” Roberta Ziębińskiego, czy „Prostą sprawę” Wojciecha Chmielarza. Czyli nastawiajcie się na kreacje twardych bohaterów, niekonicznie stojących po właściwej stronie prawa, mnóstwo akcji i bardzo dynamiczne tempo. Jednak nowa powieść autora „Topieli” wyróżnia się spośród wzmiankowanych tytułów. I jest to wyróżnik, który znacząco wzbogaca …

Czytaj dalej

Zagubione psy – debiut jednego z najciekawszych współczesnych twórców komiksu [recenzja]

Debiut Jeffa Lemire’a z pewnością nie jest albumem doskonałym. Widać jeszcze autorską niedojrzałość, zarówno w warstwie rysunku, jak i kreowania fabuły. Jednak nie zmienia to faktu, iż „Zagubione psy” już zwiastują wielki talent artysty, który po prostu potrzebował więcej czasu, by się w pełni rozwinąć. Lemire jest w chwili obecnej z pewnością artystą spełnionym. Z powodzeniem tworzy historie o trykociarzach …

Czytaj dalej