Tamara Łempicka jest jedną z najwybitniejszych artystek dwudziestego wieku. Choć rzeczywiste, należne w pełni, uznanie świata sztuki (nie liczmy rozkochanej w jej nieposkromionej afirmacji życia francuskiej bohemy) zdobyła tak naprawdę dopiero pośmiertnie, to jednak już za czasów młodości potrafiła zachwycać. Nie tylko swoim malarstwem, ale też – a może nawet bardziej – osobowością, która nawet w czasach obecnej swobody obyczajowej …

Komiksy na podstawie dzieł literackich zwykle stanowią dla mnie nie lada problem w ocenie, bowiem nieczęsto potrafią dosięgnąć poziomu swojego pierwowzoru. I bynajmniej nie jest to wina słabości komiksowego medium, jego artystycznej miałkości – przecież komiks wielokrotnie udowodnił, jako samodzielny, niezależny twór, że śmiało pretendować i osiągać rangę sztuki. Problem tkwi w zupełnie odmiennej konstrukcji narracyjnej, jako punktu wyjściowego dla …

„Imaginarium zbiorowe” Wesleya Rodriguesa to kolejny przykład komiksu, którego nie da się zakwalifikować jednoznacznie. Wszystko zależy od tego, jak bardzo czytelnik jest otwarty na interpretacje. W wersji podstawowej dostrzec można tylko szaloną historię o krowie, która chciała być ptakiem, a w następstwie zaczęła latać i pożarła Wszechświat. Ale jeśli postaramy się spojrzeć głębiej, to dostrzeżemy magiczną opowieść o pragnieniach, o …

To była lista bardzo trudna do przygotowania. Jak chyba każde zestawienie. Zawsze zostaje coś, jakiś tytuł, który teoretycznie powinien się znaleźć, ale finalnie wypada z zestawienia. W gatunku tak obszernym, jak postapokalipsa ciężko zawęzić wybór do jedynie 10 tytułów, a jednocześnie pokazać spektrum motywów i złożoność tego gatunku. Albowiem postapokalipsa, postapokalipsie nierówna. Oto bardzo, bardzo subiektywny wybór powieści postapo, na …

„Kulawy szermierz” Tomasza Matery zaskoczył mnie wprawnością literackiego warsztatu. Spodziewając się kolejnej, miałkiej opowiastki fantasy, wałkującej ponownie te same schematy, otrzymałem pełnokrwistą, interesującą opowieść, w której znalazłem wszystko, co w fantasy potrzebne. I choć pojawiają się fragmenty nieco słabsze, to całość zdecydowanie wychodzi na plus, serwując opowieść godną Joego Abercrombie. To wstępne porównanie nie jest przypadkowe. Ostatnio tyle frajdy z …

„Moon Knight” autorstwa Jeffa Lemire’a i Grega Smalwooda ( któremu epizodycznie towarzyszą inni rysownicy) to komiks ważny dla samej postaci głównego bohatera – jego genezy i ogólnej kreacji postaci. Jednak muszę przyznać, że choć zbiorcze wydanie runu Lemire’a nie serwuje przesadnie złej historii, to i nie porywa ona w warstwie fabularnej. Jest po prostu przeciętna – a po autorze „Opowieści …

Proza Anety Jadowskiej to w dużej mierze literatura dla nastolatków. Nieco infantylna, ale jednocześnie bardzo w swoim obranym stylu konsekwentna. Przepełniona magią i solidną dawką ironii jest idealna dla tych, którzy wyrośli z „Harry’ego Pottera”, a jeszcze dla nich za wcześnie, by sięgnąć po fantastykę „dla dorosłych”. I nie, nie jest to przytyk, a jedynie spostrzeżenie. Jadowska odnalazła swoją niszę …

„Zemsta Hrabiego Skarbka” to jedno z największych dzieł w dorobku Grzegorza Rosińskiego, dodatkowo narysowane do znakomitego scenariusza Yvesa Sente. Ten album – wzbogacony zresztą o erotyczne szkice Rosińskiego – to jedna z najważniejszych tegorocznych publikacji Egmontu ( mimo iż formalnie jest wznowieniem) i dorównywać mu może jedynie cudowna „Indyjska włóczęga” Aryolesa i Guarnido, również opublikowana w tym wydawnictwie. Jeśli znacie …

O tyle, o ile pierwotny cykl „30 dni nocy” – wydany u nas w zbiorczym wydaniu w pierwszym tomie serii od Wydawnictwa Egmont – uważam za najlepszy komiks wampiryczny, tak tom drugi, zawierający historie poboczne, dodatkowe, etc. mocno zawodzi oczekiwania i niezbyt wybija się ponad przeciętność. Przynajmniej w ogólnej ocenie, bo niektóre pojedyncze opowieści z tego tomu nieco podnoszą poprzeczkę. …

Ta książka ma wszystko to, czego zabrakło filmowi Bartosza M. Kowalskiego „W lesie dziś nie zaśnie nikt”. I gdyby reżyser poczekał, to Robert Ziębiński mógłby mu zaoferować praktycznie gotowy scenariusz na pierwszy polski slasher. A z pewnością scenariusz lepszy, niż ten, który Kowalski napisał z Zaradek i Kwiecińskim. Bowiem „Dzień wagarowicza” to zdecydowanie książka bardzo filmowa. I w tym tkwi …