Ta książka jest przerażająca. Przeraża swoim autentyzmem, swoją skrupulatnością kreacji, która obnaża nie dość, że nasze największe lęki, to i najboleśniej doskwierające wady. Jeśli nigdy wcześniej nie mieliście okazji czytać prozy Wojciecha Chmielarza, to śmiało, sięgnijcie po „Wyrwę”. To jego najlepsza, jak dotychczas, powieść. Chmielarz się rozwija. Ewoluuje. Od zgrabnych, choć prostych, plastycznie kreowanych kryminałów zmierza konsekwentnie ku powieści bardziej …
Czytaj dalejŻywa Stal – z annałów arcymistrzów komiksu [recenzja]
„Żywa stal” dobitnie pokazuje, jak wiele mamy jeszcze do nadrobienia w temacie światowego komiksu, jeśli takie twory, jak ta argentyńska perełka tyle lat umykały naszej uwadze. I jak wiele przez to tracimy. Mandioca nie tylko przyzwyczaiła nas do wydawania komiksów zachwycających, ale też – przy okazji – postawiła sobie za cel uzupełnianie polskiego rynku komiksowego o najważniejsze tytuły południowoamerykańskiego dorobku …
Czytaj dalejPorcelana, tom 1: Dziewczynka – magia quasi-wiktoriańskiej opowieści [recenzja]
„Porcelana” zachwyca. Połączenie wiktoriańskiej scenografii Snow City z może i prostą, ale nadal urzekająca konstrukcją opowieści okazuje się by strzałem w dziesiątkę. Konstrukcja fabuły jest nieskomplikowana, może i ciut przewidywalna, co jednak – paradoksalnie – nie odbiera jej uroku. Biedna Gamine żyje na ulicy, z bandą jej podobnych złodziejaszków, którzy z pewnością nie są wzorcowym modelem rodziny. Jednak dziewczynka nie …
Czytaj dalejJa, pierwsza i jedyna autobiografia Eltona Johna – szczera spowiedź wielkiego artysty [recenzja]
Jeżeli miałbym określić tę książkę jednym słowem, to powiedziałbym: uczciwa. Na tyle, na ile może być uczciwa autobiografia. I z tym przedrostkiem „auto” też nie jest do końca prawda, bowiem Elton John korzystał z usług ghostwritera – znanego dziennikarza muzycznego Alexisa Petridisa. A ujawnienie jego nazwiska w oficjalnych podziękowania potwierdza niejako tezę o uczciwości tej publikacji, bowiem zwykle ghostwriterzy pozostają …
Czytaj dalejKręgi Magii, tom 1: Cienie na niebie – każda opowieść ma swój początek [recenzja]
Dobrze czasem – choć na krótką chwilę – znów być dzieckiem. Za sprawą pierwszego zeszytu serii Kręgi Magii” zatytułowanemu „Cienie na niebie” w pełni mi się to udało. I nie powiem, czekam na więcej. Komiks Kamila Murzyna to dopiero wstęp, rozpoczęcie. Nieśmiały zarys opowieści. Tak naprawdę dowiemy się niewiele o świecie, w jakim dzieje się akcja. Może jedynie to, że …
Czytaj dalejPowiernik – słowiańska fantasy w natarciu [recenzja]
Po „Powiernika” sięgnąłem z ciekawością, skuszony opowiadaniem Franciszka M. Piątkowskiego, zamieszczonym w antologii Słowiański horror („Poroniec”). Historia zaprezentowana w noweli, mimo pewnych niedociągnięć, okazała się mieć na tyle duży potencjał, że odruchowo wyobrażałem ją sobie jako powieść, część czegoś większego, dłuższej formy. Dlatego też z lekturą „Powiernika” wiązałem duże nadzieje, które – przynajmniej po części – zostały zaspokojone. „Powiernik” to …
Czytaj dalejTrolle z Troy, tom 2 – tak się robi komedię fantasy [recenzja]
Drugi tom zbiorczy serii „Trolle z Troy” zawiera w sobie wszystko, co prezentował zarówno tom pierwszy, jak i pierwotna seria Arlestona i Mouriera o Lanfeuscie, gdzie te postacie ( a ściślej – ich potomkowie) zadebiutowały. Wyznacznikiem serii jest duża dawka bezkompromisowego humoru i tego też w tym tomie nie zabraknie. Ostrzegam jednak, że jest to humor krwawy i bezpardonowy, więc …
Czytaj dalejBiały Słoń – powolny koniec zapaści polskiej grozy? [recenzja]
Jacek Piekiełko debiutował interesującą, ale nieco chaotyczną fabularnie powieścią „Ciemne siły”. Wracając z „Białym Słoniem” pokazuje, że starannie odrobił podebiutanckie zdanie domowe, doszlifował warsztat i zdecydowanie lepiej zapanował nad całością historii. „Biały słoń” okazuje się znakomitą powieścią z pogranicza thrillera i horroru, pomimo braku nadmiernie uwypuklonego wątku nadprzyrodzonego. Ta książka kupiła mnie w pierwszej kolejności okładką. Choć finalnie muszę uznać, …
Czytaj dalejRaphael Bob-Waksberg – autentyczny w żartowaniu
Raphael Bob-Waksberg ma raptem trzydzieści pięć lat, a już zapisał się w historii popkultury. Jego autorski serial, „BoJack Horseman”, zyskał status kultowego, co zapewniło mu uznanie i rozpoznawalność. Nie osiadł jednak na laurach i z impetem wdarł się do świata literatury wydając zbiór opowiadań „Ktoś, kto będzie cię kochał w całej twej nędznej glorii”, który – przez pewien niefortunny żart …
Czytaj dalejBlackwood – jak netflixowa Sabrina trafiła do Hogwartu i co z tego wynikło [recenzja]
„Blackwood” to dość krótka , czterozeszytowa historia od Evana Dorkina, wielokrotnego zdobywcy nagród Eisnera. Sama w sobie mocno kojarzy się z serialowym „Chilling Adventures of Sabrina” od Netflix, ale jest to skojarzenie z tych pozytywnych, bo i sam komiks jest przyjemnie straszny, napisany z wyczuciem i znakomicie zilustrowany. Trochę młodzieżowy, trochę mrocznawy, mocno pulpowy. Ale to akurat argumenty tylko za …
Czytaj dalej