Stara pisarska rada mówi, by pisać o tym, na czym człowiek zna się dobrze. Wziął sobie tę maksymę do serca Vincent V. Severski, niegdyś oficer wywiadu, a obecnie bestsellerowy pisarz, który uraczył swoich wiernych fanów kolejną częścią znakomitego cyklu „Sekcja” (czasem określanego jako „Zamęt”, do pierwszego tomu serii). I nie będzie zaskoczeniem, że Severski znów stanął na wysokości zadania, być …
Czytaj dalejKsiazki
Niejasne spektakle – groteskowy portret naszego życia w czterech odsłonach [recenzja]
„Niejasne spektakle” to swoista kwintesencja prozy Dawida Kaina, kumulująca w sobie odrealnienie, mieszane z realizmem opartym na wnikliwej obserwacji naszej rzeczywistości, doprawionej solidną dozą groteski i miksowanej z makabrą. Kain to nie najłatwiejszy autor, bo wymagający od czytelnika skupienia i zaangażowana w zrozumienie jego pokracznych, ale niesamowicie magnetycznych wizji. I tego, skądinąd, należy zwyczajowo wymagać zarówno od autora, jak i …
Czytaj dalejPokusa diabła – osobliwa guilty pleasure [recenzja]
Przyznaję, proza Adriana Bednarka, a w szczególności seria z Kuba Sobańskim, to moje osobiste guilty pleasure. Nie jest to bowiem literatura, jakiej zwyczajowo szukam, jaką – w trzonie fabularnym i konstrukcyjnym – byłbym skłonny ad hoc chwalić. A jednak jest w tych historiach coś, co magnetyzuje, co przyciąga i co sprawia, że kolejne tomy czytam z niesłabnącym zainteresowaniem. Mimo całej …
Czytaj dalejLazarus – kryminalne zagadki fantastycznego Kijowa [recenzja]
Pierwsze zetknięcie z prozą Switłany Taratoriny było nad wyraz udane za sprawą tytułowego opowiadania w antologii „Język Babilonu”, wydanej przez Stalker Books. Jednak to „Lazarus”, niniejsza powieść w gatunku urban fantasy pokazał pełnię możliwości i talentu ukraińskiej autorki. I nie dość, że pozycja ta od razu wskakuje do mojej tegorocznej topki książkowej, to w dodatku sama autorka okazuje się jednym …
Czytaj dalejMałomiasteczkowy – każda prawda kiedyś wyjdzie na jaw [recenzja]
„Małomiasteczkowy” Tomasza Duszyńskiego to jego (chwilowy) odwrót od kryminału retro w kierunku współczesności. I w swojej podgatunkowej kategorii prowincjonalnej historii kryminalnej wypada bardzo tendencyjnie. Co nie znaczy, że źle. Po prostu wpasowuje się w typowe dla schematu fabularnego założenia, opowiadając kolejną historię o odkrywaniu prawdy nt. zbrodni sprzed lat. We Wrocławiu znika młoda dziewczyna. A na Dolny Śląsk, po dwudziestu …
Czytaj dalejBezgłos – każdy może napisać horror. Ale nie każdy powinien [recenzja]
W ostatnich latach horror – wciąż traktowany po macoszemu, jako literatura pośledniejszego sortu – zdaje się zyskiwać na popularności. Popularność skłonna jest generować zysk, więc nie tylko częściej wydawcy ośmielają się sięgać po grozę jako gatunek wart publikacji, ale też czołowi pisarze literatury gatunkowej w kraju mierzą się z taką literacką konwencją. Z mniejszym lub większym powodzeniem. Mieliśmy przecież i …
Czytaj dalejZejście49 – wspaniały hołd dla klasycznego cyberpunka [recenzja]
Niby powinienem wiedzieć, czego się spodziewać. W końcu po lekturze wcześniejszych literackich dokonań Matuszka, z akcentem na (rozpisaną pod audio – superprodukcję Storytel Original) „Parabellę”, oczywistym było, jakie zabawy z popkulturą autor lubi najbardziej. I – co ważniejsze – jakie mu wychodzą. Ale przyznam, że aż takiego hołdu dla klasycznej, cyberpunkowej SF to się nie spodziewałem. Ale nieważne oczekiwania, ważny …
Czytaj dalejDiabeł – kameralna etiuda o samotności w oprawie sensacyjnej [recenzja]
Przy okazji ostatniej powieści Roberta Ziębińskiego – „Metro” – pisałem (trochę przewrotnie) jak to dobrze, że film na jej podstawie jednak nie powstał. Podtrzymuję to zdanie względem wspomnianej książki. Historia w niej pokazana jest nakreślona z nadmiernym wręcz rozmachem, zbyt blockusterowym, hollywoodzkim sznytem, by zdołała ją udźwignąć nasza polska kinematografia. Kinematografia, która od czasów Pasikowskiego nadal cierpi na znaczący niedobór …
Czytaj dalejPark Jurajski i Zaginiony świat – nieprzemijający urok wielkich gadów [recenzja]
Seria „Jurrasic Park” to swoisty kulturowy fenomen, od którego Hollywood obecnie w sposób jawnie nieprzyzwoity (spojrzawszy na ostatnie odsłony filmowej sagi) stara się odcinać kupony. I choć blask jego gwiazdy nieco już w ostatnim czasie przygasł, to jednak należy pamiętać, że w latach 90. „Park Jurajski” wywołał ogólnoświatową dinomanię, czyniąc przy okazji Michaela Crichtona jednym z najpoczytniejszych pisarzy. Michael Crichton …
Czytaj dalejMam przeczucie – proza pre-apokaliptyczna [recenzja]
Niepokój. To słowo najlepiej odzwierciedla ogólne odczucia, jakie towarzyszyły mi w trakcie lektury powieści Łukasza Krukowskiego „Mam przeczucie”. Co ważniejsze, to podskórne poczucie niepokoju, które towarzyszyło mi w trakcie czytania, nie minęło po jego zakończeniu. Trwało o wiele dłużej, w jakiś sposób zaszczepione przez autora w jego – pozornie tylko skromnej – opowieści. „Mam przeczucie” jest w pewien sposób powieścią …
Czytaj dalej