Ksiazki

„Wyrzuciła ją rzeka” to kolejna powieść Anny Musiałowicz, która doskonale łączy prozę obyczajową z elementami fantastyki i grozy. Tym razem to ocierająca się o słowiańskość historia żyjącej na odludziu staruszki – wręcz uosabiającej archetyp słowiańskiej szeptuchy – której losy splatają się niespodziewanie z pewnym zagubionym chłopcem o niebieskich oczach i jego również, choć inaczej zagubioną matką. Musiałowicz potrafi w emocje. …

„Klub Murakamiego” to nie jest książka do czytania naraz, ciągiem, od przysłowiowej deski do deski. To historie, które należy sobie dawkować, racjonować, by móc w pełni smakować i literacki warsztat, jak i fabularne linie, które niespiesznie, ostrożnie, ale zarazem konsekwentnie oplatają czytelnika. To siedem historii, zamkniętych w szkatułkowej konstrukcji opowieści ukrytych w opowieści. Kilku literatów z tytułowego Klubu Murakamiego spotyka …

Jarka Dobrowolskiego czytać zacząłem dopiero od jego powieści „Dziwny Zachód”. I nie ukrywam, konwencja mieszana, łącząca western z horrorem i weird przypadła mi do gustu. Ale dopiero lektura najnowszej powieści – „Zły Samarytanin” dała mi maksymalny poziom zadowolenia. Może dlatego, że uwielbiam retro kryminały? A może po prostu to zwyczajne bardzo dobra powieść? Cóż, dość byłoby powiedzieć, że obydwie powyższe …

„Wszystko jest znane, ale większość zapomniana. Trzeba specjalnej magii, aby to sobie przypomnieć” – ten pozornie lakoniczny cytat z powieści „Lavondyss” Roberta Holdstocka, drugiego tomu jego oszałamiającej sagi „Las ożywionego mitu” ujmuje w cudownie prosty, a zarazem doskonale trafny sposób kwintesencję prezentowanej opowieści. Wszystko jest znane, ale większość zapomniana. Trzeba specjalnej magii, aby to sobie przypomnieć. I ta magia tam …

Umarł król, niech żyje król! Chciałoby się powiedzieć po lekturze drugiej książki Łukasza Kucharczyka. Bo chociaż świat humorystycznej fantasy bezpowrotnie stracił swojego mistrza, jakim niewątpliwie był sir Terry Pratchett, tak zapełnia nieco tę bolesną lukę właśnie proza naszego rodaka. Bardzo pratchettowska w tonacji, nie tyle kalkująca styl wielkiego Brytyjczyka, ile bardziej podążająca podobnymi, jak on ścieżkami. Humor staje się tu …

Nowy kryminał Julii Łapińskiej mocno koresponduje z bolesną polską (i nie tylko polską) historią, sięgającą czasów wciąż nie do końca rozliczonych wydarzeń pobocznych okresu II wojny światowej. Co ważne, punktem wyjścia dla autorki były zarówno autentyczne zdarzenia, jak i realnie istniejące miejsca, co dodaje powieści wyjątkowego wymiaru. I pozwala mocniej angażować się w opowiadaną historię. Ale to nadal – przede …

„Pomrok” Daniela Rosołka mnie zaskoczył. Jako pierwsza z publikacji Wydawnictwa Mrocznego – skupiającego całe swoje marketingowe siły rozruchowe w obrębie szeroko rozumianego fandomu grozy – spodziewałem się ponurej, powojennej, weirdowej opowieści, ze względu na czas akcji sugerującej choćby klimaty znane z „Czarnego boga” Marcina Wrońskiego. Otrzymałem coś całkiem innego. Powieść zupełnie odartą z elementu grozy, z wątku nadprzyrodzonego. Prozę owszem, …

„Po zbutwiałych schodach” to najnowsza powieść wywodzącej się z estetyki grozy, utalentowanej autorki Anny Musiałowicz, która w dorobku ma takie powieści, jak „Kuklany las”, czy “Śnieg jeszcze czysty”. I ponownie – jak w poprzednich tytułach, sięga Musiałowicz po estetykę realizmu magicznego, by snuć opowieści o ludziach i targających nimi emocjach. Realizm magiczny to trochę określnik – klucz interpretacyjny, który pozwalał …

„Z puszczy i bagien. Podlaskie opowieści ludowe” to bardzo ciekawa pozycja. Dla mnie, z kilku powodów. Jako świeżo upieczony mieszkaniec Podlasia, siłą rzeczy staram się poznać region, w którym zdecydowałem się zamieszkać. Z drugiej strony, jako pisarzowi grozy, nigdy mi dość inspiracji, a eksploracja lokalnego folkloru – oprócz aspektu poznawczego sensu stricto – z pewnością takowych dostarcza aż nadto. Jednym …

Z najnowszą odsłoną UM2033 mam poważny problem. Bo z jednej strony „Paryż: Lewy brzeg” Pierre’a Bordage’a nijak nie wpisuje się w całość świata przedstawionego oryginalnie przez Glukhovsky’ego, tak nadal pozostaje lekturą – pomimo swoich wad – interesującą i z dużym potencjałem na rozwinięcie. Pozornie wszystko tutaj dobrze spina się z założeniami UM2033. Są tunele paryskiego metra, są resztki ludzkości, która …