Gdybym miał wybrać jeden jedyny, ulubiony album z Batmanem, chyba wybrałbym właśnie „Ego i inne opowieści”. Zbiór komiksów o Człowieku – Nietoperzu autorstwa Darwyne’a Cooke’a to przede wszystkim graficzny majstersztyk, w dodatku w wielu prezentowanych historiach unurzany w estetyce kryminału noir. Batman i czarny kryminał – i jak tego nie kochać? Jak każdy zbiór, są tu komiksy lepsze i gorsze. …
Czytaj dalejAndrzej Dunajski – potrafimy, lecz nie chcemy zobaczyć tego, co naprawdę widzimy [wywiad]
Z Andrzejem Dunajskim, dziennikarzem, poeta, pisarzem, autorem powieści „Tajemnica MINO”, wydanej przez Wydawnictwo Rzecz Gustu, rozmawiamy o poszukiwaniu, o znaczeniu słów i Słów, o emocjach i wartości pisania. Pan spotkał MINO? Bo mam wrażenie, że cała pana książka jest o poszukiwaniu… Trochę chyba tak, jak życie każdego z nas jest jakimś poszukiwaniem. Bez szukania, niczego nie odnajdziemy. Bez stawiania pytań, …
Czytaj dalejWitajcie w Rosji – każda Rosja ma swojego Bułyczowa [recenzja]
„Witajcie w Rosji Dmitrija Glukhovsky’ego nie jest z pewnością książką nową (jej pierwsze polskie wydanie ukazało się w 2014 roku), co jednak nadal nie sprawia, że stała się nieaktualna. W obliczu ostatnich wydarzeń i bezpardonowego ataku Rosji na Ukrainę oczy całego świata ze wzmożoną uwagą skupiły się na kraju Putina, a obraz odmalowany w przesiąkniętych gorzką satyrą opowiadaniach autora „UM2033” …
Czytaj dalejTomasz Duszyński – piszę historie, które mnie fascynują [wywiad]
Z Tomaszem Duszyńskim, autorem serii „Glatz” rozmawiamy o literackich fascynacjach stolicą, trudach fachowego reaserchu, tęsknocie do pisania fantastyki i oczywiście o najnowszej powieści pt. „Fenomen z Warszawy„. Znudziło Ci się Kłodzko? Zrobiło się za ciasne? I dlatego przeniosłeś się (literacko) do Warszawy? Nie lubię ograniczeń, a wizytę w stolicy, także w roli pisarza, uważam za obowiązkową. Warszawa mnie fascynuje, …
Czytaj dalejPosiadłość, tom 2 – zło z przeszłości nie daje o sobie zapomnieć [recenzja]
Pierwszy tom „Posiadłości” zachwycał starannie implementowanym nastrojem grozy w warstwie fabularnej i znakomicie komponującą się z nią warstwą wizualną. Choć sięgał po ograne klisze popkulturowej grozy (nawiedzony dom), to korzystał z nich na tyle umiejętnie, by naprawdę robić wrażenie. Tom drugi wypada nieco słabiej, ale wciąż nie jest źle. I nadal warto po tę serię sięgnąć. Ostatni z rodziny Blaine’ów …
Czytaj dalejPostapo, tom 3: Są łatwe i trudne wybory – realizmu upadku ciąg dalszy [recenzja]
W gatunku postapokalipsy doprawdy niewiele można wymyślić oryginalnego. Większość prób, mających na celu wyrwanie się ze schematu kończy się albo nadmiernym przerysowaniem, albo zbyt odległym odejściem od ram gatunkowych (kto pamięta powieściowe „Korzenie niebios” Tullio Avoledo z „UM2033”, ten zrozumie). Co nie znaczy jednocześnie, że nie da się napisać nic dobrego, opartego wciąż na wąskim – jak by nie patrzeć …
Czytaj dalejWstyd – gorzka prawda o nas samych [recenzja]
Akcja „Wstydu” mogłaby dziać się w rzeczywistości chyba tylko u nas, w naszym kraju, w polskich realiach. Bo choć problematyka społeczno – obyczajowa, jaką podejmuje w najnowszej książce Robert Małecki jest może w pewien bolesny sposób nie tylko wciąż aktualna, ale też na swój smutny sposób kosmopolityczna, to niuanse zobrazowania polskiej prowincji czynią ją bardziej naszą. Bardziej, w narodowym ujęciu, …
Czytaj dalejZapomniany. W matni strachu – każdy z nas ma w sobie potencjalne okrucieństwo [recenzja]
Od dawna zastanawia mnie wydawniczy fenomen Adriana Bednarka, który nie zwalnia tempa, publikuje powieść za powieścią – wręcz „ścigając” się z takimi autorami, jak Remigiusz Mróz, czy Max Czornyj – i zdecydowanie nie uznaje tematów tabu. Dla niego nie ma sfery na tyle mrocznej, by nie miał odwagi do niej zajrzeć, eksplorować ją w kolejnych thrillerach, w których bohaterowie dalecy …
Czytaj dalejFenomen z Warszawy – spirytystyczna opowieść warszawska [recenzja]
Tomasz Duszyński porzuca – na czas bliżej nieznany – duszne zaułki dawnego Kłodzka i wybiera się z podróż do stolicy. I to podróż nie byle jaką, bo i najnowsza sprawa komisarza Wróbla jest tęgiego kalibru, a i sama Warszawa nie szczędzi bohaterom zarówno uroków jak i niebezpieczeństw wielkiego miasta. Miasta, jakiego już nie ma – wszak to retro kryminał – …
Czytaj dalejŚnieg jeszcze czysty – tragizm samotności dojrzewania [recenzja]
Anna Musiałowicz zaskakuje powieścią „Śnieg jeszcze czysty”, wychodząc z dobrze sobie znanej konwencji grozy bardziej ku prozie obyczajowej, bliskiej choćby twórczości Jakuba Małeckiego. I choć może zdawać się ryzykownym ruchem, taki akurat krok pisarki z niewielkim – póki co – dorobkiem, to jednak w przypadku autorki m.in. „Diabła zza okna” i „Kuklanego lasu” okazuje się być krokiem słusznym, bo najnowsza …
Czytaj dalej