Tomasz Duszyński porzuca – na czas bliżej nieznany – duszne zaułki dawnego Kłodzka i wybiera się z podróż do stolicy. I to podróż nie byle jaką, bo i najnowsza sprawa komisarza Wróbla jest tęgiego kalibru, a i sama Warszawa nie szczędzi bohaterom zarówno uroków jak i niebezpieczeństw wielkiego miasta. Miasta, jakiego już nie ma – wszak to retro kryminał – …

Anna Musiałowicz zaskakuje powieścią „Śnieg jeszcze czysty”, wychodząc z dobrze sobie znanej konwencji grozy bardziej ku prozie obyczajowej, bliskiej choćby twórczości Jakuba Małeckiego. I choć może zdawać się ryzykownym ruchem, taki akurat krok pisarki z niewielkim – póki co – dorobkiem, to jednak w przypadku autorki m.in. „Diabła zza okna” i „Kuklanego lasu” okazuje się być krokiem słusznym, bo najnowsza …

Bardzo rzadko – samemu będąc literatem – zazdroszczę umiejętności pisania innym twórcom. Owszem, często podziwiam ich warsztat, delektuję się lekturą napisanych przez nich utworów, niejednokrotnie staram się od nich uczyć technik prowadzenia fabuły, czy czysto konstrukcyjnych niuansów w zakresie budowania zdań. Ale zazdroszczę rzadko, bo rzadko czyjaś proza rezonuje aż tak z moimi osobistymi pisarskimi próbami, moimi dążeniami do znalezienia …

Gdybyście mieli komuś zupełnie nieobytemu z tematem pokazać złożoność popkultury za pomocą jednego, jedynego dzieła, to Waszym wyborem powinien być przede wszystkim „Shankar”. To samo tyczy się próby ukazania zsyntezowanego przekroju mitologii. Po prostu – w tym komiksie znajdziecie wszystkie historie świata. A nawet więcej. Jeśli pierwszy tom „Shankara” unurzany był bez pamięci w mitach i legendach z każdego zakątka …

„Rzeźnia numer 5” – będąca niewątpliwie najważniejszą pozycją w dorobku amerykańskiego pisarza Kurta Vonneguta – stanowi jedno z najstraszniejszych, a zarazem najbardziej groteskowych świadectw wojennego koszmaru w historii literatury. A jej wierna komiksowa adaptacja nie tylko godnie interpretuje literacki pierwowzór, ale stanowi nad wyraz aktualny głos w ramach antywojennego protestu, jaki stara się obecnie wygłośić większość świata, w obliczu bezprecedensowej …

Gdyby  ad hoc uznać nowe słuchowisko Pawła Matuszka za historię czysto pulpową, byłoby to niewątpliwie dla „Parabelli” krzywdzące. I choć sam przymiotnik „pulpowy” nabrał, względem oryginalnego znaczenia, zupełnie nowego wydźwięku i wszedł do powszechnego użytku w owej zmodyfikowanej formie znaczeniowej, to jednak wg niej „pulpowy” oznacza dzieło tandetne, tanie i nie wymagające zbyt wiele od odbiorcy. A „Parabella” zdecydowanie taka …

„Daphne Byrne” – piąty i (jak na razie) ostatni album spod szyldu Hill House Comics to mocno gotycka opowieść, która na bazie opatrzonej już solidnie scenografii stara się opowiedzieć nie całkiem oczywistą opowieść. Daphne to młoda dziewczyna, która cierpi po przedwczesnej śmierci ojca. Tym bardziej, że jej matka, zupełnie nie radząca sobie po stracie męża, na wpół obłąkana, żyjąc ponad …

„Malarz” Łukasza Godlewskiego to solidna, osadzona w polskich realiach historia, która otwarcie nawiązuje do estetyki prozy H.P. Lovecrafta. I robi to naprawdę udatnie w czasach, kiedy lovecraftowskie motywy zdają się już do przesady wszechobecne, a przez to poważnie zużyte w popkulturze. Ostatnimi czasy mam szczęście trafiać na polskie komiksy, którymi z premedytacją mogę się zachwycać. Niedawno miałem okazję pisać o …

„Stare kości” to nowy tytuł słynnego duetu Douglas Preston i Lincoln Child, którym potwierdzają swoją wysoką pozycje wśród autorów bestsellerowych thrillerów. Umiejętny mariaż historii i nauki z konwencją kryminału i powieści przygodowej składają się na pozycję, od której ciężko się w trakcie lektury oderwać. W „Starych kościach” autorzy sięgają po wątek jednej z najbardziej drastycznych kart w historii amerykańskich podbojów …

Pratchett jest tylko jeden, chciałoby się powiedzieć, kiedy na książkowym rynku pojawia się kolejna humorystyczna fantasy. Jednak w przypadku zbioru opowiadań Łukasza Kucharczyka – „Granty i smoki”, takie skojarzenie z autorem Świata Dysku jest nie tylko naturalne, ale i ze wszech miar słuszne. Choć warto na wstępie podkreślić, że „Granty i smoki” nie cechują się wtórnością względem pratchettowskiej prozy, mimo …